Współczesne samochody hybrydowe (HEV – Hybrid Electric Vehicle), w odróżnieniu od modeli plug-in (PHEV) czy czysto elektrycznych, są projektowane tak, by funkcjonować całkowicie niezależnie od ładowania zewnętrznego. Hybryda samodoładowująca się czerpie energię zarówno z pracy silnika spalinowego, jak i z odzysku energii podczas hamowania (rekuperacja). Jej bateria trakcyjna ładuje się wyłącznie na skutek procesów zachodzących w trakcie eksploatacji – brak jest możliwości bezpośredniego doładowania z kontaktu czy stacji AC/DC. System ładowania działa automatycznie: generator wysokonapięciowy napędzany spalinowo zasila baterię w czasie jazdy, przyspieszania i postoje, a dodatkowo podczas hamowania energia kinetyczna zamieniana jest na prąd. Dzięki temu hybryda nigdy nie wymaga zewnętrznej wtyczki – jest samowystarczalna pod względem zasilania, co odróżnia ją od PHEV czy BEV. Wyjątkiem jest klasyczny akumulator 12V – ten wymaga czasem doładowania zewnętrznego, szczególnie po dłuższym postoju lub przy rozładowaniu. W hybrydach z zabudowaną funkcją obsługi stacjonarnej (np. niektóre floty policyjne czy specjalne wersje do pracy biurowej) inżynierowie mogą przewidzieć opcjonalną ładowarkę pomocniczą do podtrzymania akumulatora 12V, a nie trakcyjnego. Kluczowe zalety hybrydy bez gniazdka to: niezależność energetyczna, brak konieczności planowania ładowań, szybka regeneracja baterii podczas użytkowania w mieście oraz brak ryzyka utknięcia z rozładowaną baterią na trasie. Z drugiej strony, wyłącznie taka forma zasilania ogranicza zasięg w trybie elektrycznym (EV), a 100% „Tankujesz i jedziesz” zarezerwowane jest dla układów klasy HEV, nie PHEV czy BEV.
