Czy można stosować intercooler wodny z kompresorem

Intercooler wodny, zwany także chłodnicą cieczy, to rozwiązanie coraz częściej spotykane zarówno w autach sportowych, jak i w seryjnych konstrukcjach z mocno rozbudowanym układem doładowania. Jego podstawowym zadaniem jest obniżenie temperatury powietrza doładowanego sprężanego przez kompresor, co pozytywnie wpływa na gęstość powietrza, skuteczność napełnienia cylindra i odporność na spalanie stukowe. Stosowanie intercoolera wodnego z kompresorem jest nie tylko możliwe, ale w wielu przypadkach zalecane, szczególnie gdy celem są wysokie przyrosty mocy lub maksymalna niezawodność w zmiennych warunkach klimatycznych. W porównaniu do klasycznego intercoolera powietrze-powietrze, wersja wodna zapewnia bardziej stabilne i niższe temperatury powietrza dolotowego niezależnie od temperatury zewnętrznej oraz aktualnego natężenia przepływu powietrza przez chłodnicę. Intercooler wodny wymaga instalacji dodatkowych podzespołów: małego wymiennika ciepła (radiatora), pompki wody, odpowiednio poprowadzonego układu przewodów oraz osobnego płynu chłodzącego. Zaletą systemu jest mniejsze opóźnienie reakcji (krótsza droga powietrza), co przekłada się na szybszą odpowiedź silnika przy gwałtownym dodaniu gazu. Wadą mogą być wyższe koszty instalacji i konserwacji, zwiększenie masy pojazdu oraz konieczność kontroli szczelności całego systemu. Systemy wodnych intercoolerów stosowane są w wyczynowych jednostkach, odmianach homologacyjnych oraz ekstremalnie doładowanych silnikach użytkowych. W każdym przypadku dobór elementów (wielkość chłodnicy wodnej, wydajność pompki) powinien być dostosowany do charakterystyki pracy kompresora oraz mocy silnika, a całość poddana regularnej kontroli serwisowej.