Stosowanie świec zapłonowych o innym zakresie cieplnym niż zalecany przez producenta pojazdu to temat, który budzi wiele kontrowersji wśród kierowców i mechaników. Zakres cieplny świecy określa jej zdolność do odprowadzania ciepła z komory spalania do głowicy silnika. Świeca o wyższym zakresie cieplnym (tzw. „zimniejsza”) szybciej oddaje ciepło, dzięki czemu jest bardziej odporna na przegrzewanie i zalecana do silników pracujących pod dużym obciążeniem, z wysokim stopniem sprężania, turbosprężarką lub instalacją LPG. Z kolei świeca o niższym zakresie cieplnym („cieplejsza”) wolniej oddaje ciepło, co pozwala jej szybciej osiągnąć temperaturę samooczyszczania i jest wskazana do silników eksploatowanych na krótkich dystansach, w mieście lub w niskich temperaturach. Zmiana zakresu cieplnego świec powinna być zawsze przemyślana i uzasadniona. Zastosowanie zbyt zimnej świecy w zwykłym silniku benzynowym może prowadzić do powstawania nagaru, trudności z rozruchem i wypadania zapłonu, ponieważ świeca nie osiąga temperatury umożliwiającej samooczyszczanie. Z kolei świeca zbyt ciepła w mocnym silniku, szczególnie z turbodoładowaniem, może doprowadzić do przegrzania, spalania stukowego, a nawet do stopienia tłoka lub wypalenia zaworów. W praktyce, jeśli silnik jest seryjny i nie był modyfikowany, najlepiej stosować świece o zakresie cieplnym zgodnym z zaleceniami producenta. W przypadku tuningu, montażu instalacji LPG lub jazdy w ekstremalnych warunkach, można rozważyć zmianę zakresu cieplnego po konsultacji z doświadczonym mechanikiem lub tunerem. Warto pamiętać, że nawet niewielka zmiana tego parametru wpływa na charakterystykę pracy silnika, emisję spalin, zużycie paliwa i trwałość podzespołów. Regularna kontrola stanu świec i obserwacja objawów takich jak nagar, przegrzewanie czy wypadanie zapłonu pozwala szybko ocenić, czy dobrany zakres cieplny jest odpowiedni do warunków eksploatacji.
