Przewód zapłonowy może teoretycznie działać – czyli przewodzić napięcie od cewki do świecy – ale generować słabą iskrę, która nie jest w stanie skutecznie zapalić mieszanki paliwowo-powietrznej. Dzieje się tak, gdy przewód jest częściowo uszkodzony, ma podwyższoną rezystancję, jest przetarty, zawilgocony lub jego izolacja uległa mikropęknięciom. Wysoka rezystancja przewodu powoduje spadek napięcia docierającego do świecy, przez co iskra staje się słaba, nieregularna lub pojawia się z opóźnieniem. Objawy to trudności z rozruchem, szarpanie silnika, wypadanie zapłonu, spadek mocy i wzrost zużycia paliwa. W nocy lub w ciemnym garażu można czasem zaobserwować niebieskie wyładowania na powierzchni przewodu – to wyraźny sygnał przebicia lub uszkodzenia izolacji. Długotrwała eksploatacja z takim przewodem prowadzi do powstawania nagaru na świecach, uszkodzenia cewek i pogorszenia pracy całego silnika. Pomiar rezystancji przewodu omomierzem pozwala szybko wykryć uszkodzenie – jeśli opór jest wyraźnie wyższy niż zalecany przez producenta, przewód należy wymienić. Regularna kontrola stanu przewodów i ich wymiana co kilka lat to podstawa bezproblemowej pracy układu zapłonowego.
