Powłoka bezbarwna, znana również jako clear coat, to ostatnia warstwa lakieru samochodowego, która odpowiada za połysk, głębię koloru oraz ochronę lakieru bazowego przed czynnikami zewnętrznymi. Jej zadaniem jest zabezpieczenie karoserii przed promieniowaniem UV, chemikaliami, wilgocią, solą drogową, a także drobnymi zarysowaniami. Niestety, z biegiem lat, pod wpływem czynników atmosferycznych, niewłaściwej pielęgnacji lub błędów podczas napraw lakierniczych, powłoka bezbarwna może ulec uszkodzeniu. Jednym z najbardziej widocznych i niepożądanych efektów jest jej łuszczenie się. Proces ten rozpoczyna się zazwyczaj od drobnych pęknięć, matowienia lub pojawienia się mlecznych plam na powierzchni lakieru. Z czasem, pod wpływem słońca, wilgoci i zmian temperatury, powłoka zaczyna się odspajać od lakieru bazowego, tworząc charakterystyczne płaty, które mogą odpadać nawet przy delikatnym dotyku. Najczęstszą przyczyną łuszczenia się powłoki bezbarwnej jest degradacja spowodowana promieniowaniem UV. Słońce powoduje stopniowe utlenianie i rozpad wiązań chemicznych w lakierze, przez co traci on elastyczność i przyczepność do warstwy bazowej. Innym powodem może być nieprawidłowa aplikacja podczas naprawy – zbyt szybkie nałożenie bezbarwnej warstwy na niedoschniętą bazę, brak odtłuszczenia, użycie niekompatybilnych materiałów lub lakierowanie w nieodpowiednich warunkach. W takich przypadkach powłoka nie wiąże się trwale z podłożem i z czasem zaczyna się łuszczyć. Dodatkowo, uszkodzenia mechaniczne, takie jak odpryski po kamieniach, zarysowania czy uderzenia, mogą naruszyć strukturę powłoki i zapoczątkować proces jej odspajania. Łuszczenie się powłoki bezbarwnej to proces nieodwracalny – nie da się go zatrzymać domowymi sposobami. Jedynym skutecznym rozwiązaniem jest zeszlifowanie uszkodzonej warstwy i ponowne lakierowanie elementu. Warto pamiętać, że regularna pielęgnacja, stosowanie powłok ochronnych i unikanie myjni szczotkowych znacząco wydłużają żywotność powłoki bezbarwnej i opóźniają proces jej degradacji.
