Zawieszenie to jeden z najważniejszych układów ocenianych podczas obowiązkowego przeglądu technicznego i bezpośrednio decyduje o tym, czy pojazd zostanie dopuszczony do dalszego użytkowania. Stan amortyzatorów, tulei, sworzni, wahaczy czy sprężyn wpływa bowiem nie tylko na komfort jazdy, ale przede wszystkim na bezpieczeństwo – zarówno kierowcy, jak i innych uczestników ruchu. W związku z tym kontrola zawieszenia nie jest jedynie formalnością, lecz obowiązkowym i rygorystycznie traktowanym elementem badania technicznego.
Podczas przeglądu zawieszenie sprawdzane jest zarówno wizualnie, jak i przy pomocy specjalistycznych urządzeń. Diagnosta weryfikuje, czy nie ma widocznych wycieków oleju z amortyzatorów, czy sprężyny nie są pęknięte, a ich mocowania stabilne. Ocenia też zużycie elementów gumowo-metalowych, takich jak tuleje, które odpowiadają za tłumienie drgań i stabilność toru jazdy. Jakiekolwiek pęknięcia, przetarcia lub obluzowania tych elementów są traktowane jako usterki mogące mieć wpływ na bezpieczeństwo i skutkować negatywnym wynikiem badania.
Kolejnym etapem jest test skuteczności tłumienia drgań przez amortyzatory. W tym celu auto umieszczane jest na specjalnej platformie, która wprowadza zawieszenie w drgania, a następnie mierzy czas, w jakim auto wraca do stanu spoczynku. Jeśli skuteczność tłumienia znajduje się poniżej norm ustalonych przez przepisy, diagnosta może uznać zawieszenie za niesprawne. Taki wynik nie musi oznaczać natychmiastowego zagrożenia dla kierowcy, ale już wystarczy, aby zatrzymać proces dopuszczenia pojazdu do ruchu do czasu usunięcia problemu.
Równie istotna jest geometria zawieszenia, która może zostać oceniona podczas przeglądu wizualnie lub przez obserwację ustawienia kół. Jeśli auto wykazuje wyraźną asymetrię w ustawieniu, przechyla się na jedną stronę albo ma nierównomiernie zużyte opony, to są to sygnały wskazujące na potencjalne problemy z zawieszeniem. Taka diagnoza nie zawsze kończy się wynikiem negatywnym, ale często prowadzi do wpisania usterki jako drobnej z zaleceniem naprawy. W przypadku poważniejszych nieprawidłowości – szczególnie po wypadku – auto może nie przejść przeglądu do momentu wykonania regulacji geometrii lub wymiany uszkodzonych elementów.
Zdarzają się też sytuacje, w których zawieszenie nie kwalifikuje się do natychmiastowego wykluczenia pojazdu z ruchu, ale usterki są na tyle poważne, że diagnosta wystawia wynik negatywny z koniecznością powtórnego badania po naprawie. Dotyczy to przede wszystkim luźnych sworzni, pękniętych sprężyn, obluzowanych amortyzatorów czy korozji punktów mocowania zawieszenia. Takie defekty mogą wydawać się drobne, ale w oczach diagnosty są niedopuszczalne ze względu na ryzyko pogorszenia właściwości jezdnych pojazdu.
Podsumowując – tak, zawieszenie może zdecydowanie wpłynąć na wynik przeglądu technicznego. Jego zły stan może skutkować negatywną decyzją diagnosty i koniecznością wykonania naprawy przed ponowną rejestracją. Właśnie dlatego warto wcześniej przeprowadzić wstępną kontrolę zawieszenia, najlepiej w warsztacie lub samodzielnie, obserwując objawy podczas jazdy. Usterki, które mogą umknąć w codziennym użytkowaniu, na stanowisku diagnostycznym zostaną bezlitośnie wyłapane, a ich kosztowne skutki będzie trzeba usunąć, zanim pojazd wróci na drogę.
