Folia PPF (Paint Protection Film) i powłoka ceramiczna to dwa najpopularniejsze sposoby zabezpieczania lakieru samochodowego przed uszkodzeniami mechanicznymi i czynnikami atmosferycznymi. Choć oba rozwiązania mają na celu ochronę powłoki lakierniczej, różnią się budową, sposobem działania, trwałością oraz zakresem ochrony. Folia PPF to fizyczna, przezroczysta warstwa poliuretanowa o grubości od 150 do nawet 200 mikronów, którą nakleja się bezpośrednio na lakier. Jej główną zaletą jest zdolność do absorbowania energii uderzeń – chroni przed odpryskami po kamieniach, drobnymi wgnieceniami, zarysowaniami, a nawet otarciami parkingowymi. Współczesne folie PPF mają właściwości samoregenerujące – drobne rysy znikają pod wpływem ciepła (np. słońca lub ciepłej wody). Powłoka ceramiczna to natomiast płynny preparat na bazie krzemionki (SiO2), który po aplikacji i utwardzeniu tworzy na lakierze twardą, hydrofobową warstwę ochronną o grubości kilku mikronów. Ceramika nie jest fizyczną barierą, lecz chemicznym zabezpieczeniem – chroni przed promieniowaniem UV, utlenianiem, kwaśnymi deszczami, ptasimi odchodami, a także ułatwia mycie i nadaje lakierowi głęboki połysk. Jednak nie zabezpiecza skutecznie przed uderzeniami kamieni czy głębokimi rysami – jej odporność mechaniczna jest ograniczona. Folia PPF jest grubsza, bardziej elastyczna i zapewnia ochronę mechaniczną, podczas gdy ceramika skupia się na ochronie chemicznej i estetyce. Folia może być usunięta bez uszkodzenia lakieru, a jej trwałość to 5–10 lat. Ceramika utrzymuje się 2–5 lat, ale jej usunięcie wymaga polerowania. Wybór między PPF a ceramiką zależy od oczekiwań właściciela auta – jeśli priorytetem jest ochrona przed uszkodzeniami mechanicznymi, lepszym wyborem będzie folia PPF; jeśli zależy na łatwości pielęgnacji i głębi koloru, warto postawić na powłokę ceramiczną.
