Charakterystyka prowadzenia pojazdu w zależności od napędzanej osi znacząco wpływa na dynamikę, bezpieczeństwo i komfort jazdy. Samochody z napędem przednim (FWD) cechuje podsterowność przy gwałtownych manewrach – łatwiej w takich autach zapanować nad poślizgiem, bo ich tył jest mniej skłonny do zarzucania. Przeniesienie napędu i skrętu na przednie koła powoduje jednak większą tendencję do wyważania kół w zakrętach i szybsze zużycie opon. Napęd tylny (RWD) daje bardziej sportowe doznania, większą dynamikę w zakrętach i możliwość łatwego wprowadzenia auta w kontrolowany poślizg; jest natomiast bardziej wymagający dla niedoświadczonych kierowców, szczególnie na śliskiej nawierzchni (tendencja do nadsterowności, zarzucania tyłu). Napęd 4×4 (AWD) to połączenie zalet obu rozwiązań – lepsza trakcja, neutralność prowadzenia, przewaga w przyspieszaniu i ruszaniu w trudnych warunkach. Wadą mogą być wyższe koszty serwisu, większa masa i zużycie paliwa. Różnice szczególnie ujawniają się podczas jazdy po mokrym, śniegu czy żwirze – napęd 4×4 gwarantuje najwyższą stabilność przy dynamicznej jeździe i daje poczucie przewidywalności, zwłaszcza w nowych autach z zaawansowaną elektroniką rozdziału momentu.
