W latach osiemdziesiątych, kiedy brytyjskie rajdy przeżywały swój rozkwit, jednym z najbardziej rozpoznawalnych nazwisk na krajowej scenie był David Llewellin. Urodzony w Walii, był typowym przedstawicielem epoki, w której liczyła się odwaga, talent i umiejętność utrzymania się na trasie w każdych warunkach – od leśnych duktów po górskie drogi pełne błota i mgły. Jego nazwisko zyskało uznanie nie tylko za sprawą umiejętności za kierownicą, ale i za sprawą niebywałego zaangażowania w rozwój brytyjskiego motorsportu.
Llewellin rozpoczynał w czasach, gdy rajdy były znacznie bardziej nieprzewidywalne i surowe niż dziś. Samochody nie oferowały takiego poziomu bezpieczeństwa, a sukces wymagał niemal nadludzkiej koncentracji. David wyróżniał się nie tylko umiejętnością szybkiej jazdy, ale też zdolnością do przetrwania tam, gdzie inni popełniali błędy. W połowie lat osiemdziesiątych zdominował krajowe mistrzostwa, dwukrotnie sięgając po tytuł mistrza Wielkiej Brytanii. Reprezentował zespoły fabryczne, takie jak Vauxhall i Audi, a jego talent został dostrzeżony również poza Wyspami.
Choć nigdy nie zdobył tytułu mistrza świata, jego starty w rajdach WRC były solidne i pokazywały, że potrafi walczyć z najlepszymi. Największą siłą Llewellina była wszechstronność – radził sobie na każdej nawierzchni, od asfaltu po śnieg, a jego spokój i doświadczenie czyniły go liderem zespołów, z którymi współpracował. Z czasem wycofał się z czynnego startowania, ale jego wkład w rozwój dyscypliny nie zniknął.
David Llewellin pozostał aktywny w środowisku motorsportowym, wspierając młodych kierowców, komentując wydarzenia i pełniąc funkcje doradcze. Dla wielu Walijczyków jest bohaterem, który otworzył drzwi do świata rajdów i pokazał, że z małej wsi można dotrzeć na światowe trasy. Jego dziedzictwo to nie tylko tytuły i statystyki, ale przede wszystkim duch walki, skromność i lojalność wobec swoich korzeni.
