Diagnostyka czujników samochodowych przez interfejs OBD (On-Board Diagnostics) to obecnie najefektywniejsza i najczęściej stosowana metoda w warsztatach i przez zaawansowanych użytkowników. System OBD umożliwia bieżący monitoring pracy wszystkich kluczowych czujników auta: ciśnienia, temperatury, położenia wałów, czujników tlenu (lambda), ciśnienia doładowania i wielu innych. Testowanie rozpoczyna się od podłączenia interfejsu diagnostycznego do gniazda OBDII, które znajduje się zwykle pod deską rozdzielczą, obok kierownicy. Następnie uruchamia się stosowny program diagnostyczny, który umożliwia odczyt zarówno kodów błędów, jak i tzw. parametrów rzeczywistych (Live Data). Diagnostyka polega na analizie tych parametrów w czasie rzeczywistym – np. obserwacja odczytu czujnika temperatury silnika podczas nagrzewania, porównanie ciśnienia doładowania z oczekiwaniami, sprawdzenie napięcia na sondzie lambda przy różnych obrotach. Odczytane wartości powinny mieścić się w zakresie przewidzianym przez producenta; wskazania znacznie odbiegające od normy świadczą o usterce czujnika lub powiązanego układu. Interfejs OBD pozwala również na odczytanie historii błędów oraz ich skasowanie po usunięciu usterki. Większość współczesnych sterowników zapisuje nie tylko aktualne błędy, ale również wartości graniczne i warunki, w jakich wystąpiły. Dzięki temu możliwe jest precyzyjne zlokalizowanie i potwierdzenie winy danego czujnika. Dodatkową zaletą interfejsów OBD jest możliwość wykonania tzw. testów aktywacyjnych, czyli wymuszenia pracy określonego podzespołu, co jest przydatne np. przy testowaniu działania wentylatora chłodnicy czy zmiany ciśnienia w kolektorze. Diagnostyka przez OBD pozwala nie tylko zidentyfikować niesprawność, ale też monitorować stopień jej rozwoju i sprawdzić skuteczność naprawy.
