System Start-Stop został zaprojektowany tak, by automatycznie aktywować się po każdym uruchomieniu silnika – to rozwiązanie podyktowane zarówno względami ekologicznymi, jak i wymogami homologacyjnymi. Producenci samochodów są zobowiązani do spełnienia coraz bardziej restrykcyjnych norm emisji spalin i zużycia paliwa, a Start-Stop pozwala na realne ograniczenie tych parametrów w testach homologacyjnych (WLTP, NEDC). Dlatego w większości aut system ten jest domyślnie włączony po każdym starcie silnika, niezależnie od tego, czy kierowca wyłączył go podczas poprzedniej jazdy. Tylko w wybranych modelach aut klasy premium (BMW, Mercedes, Audi, Porsche, Volvo) dostępna jest funkcja zapamiętywania ostatniego stanu systemu lub trwałego wyłączenia Start-Stop z poziomu ustawień pojazdu. W autach popularnych marek (Volkswagen, Skoda, Ford, Opel, Renault, Peugeot) Start-Stop można wyłączyć tylko tymczasowo – po ponownym uruchomieniu silnika funkcja wraca do stanu aktywnego. Takie rozwiązanie ma na celu zapewnienie maksymalnych oszczędności paliwa i redukcji emisji spalin w codziennej eksploatacji, a także spełnienie wymagań prawnych dotyczących ochrony środowiska. Dodatkowo, domyślna aktywacja Start-Stop po każdym uruchomieniu auta minimalizuje ryzyko, że kierowca zapomni włączyć system i nie skorzysta z jego zalet. W praktyce, jeśli kierowca nie chce korzystać z funkcji Start-Stop, musi każdorazowo wyłączyć ją przyciskiem na desce rozdzielczej lub w menu pojazdu. Trwała dezaktywacja systemu wymaga kodowania komputera, zastosowania emulatora lub modyfikacji oprogramowania, co może prowadzić do utraty gwarancji i problemów prawnych. Podsumowując, Start-Stop aktywuje się przy każdej jeździe, by zapewnić zgodność z normami emisji, oszczędność paliwa i ochronę środowiska – to rozwiązanie narzucone przez producentów i przepisy, a nie wynik ograniczeń technicznych.
