W świecie japońskiego motorsportu jedno słowo potrafi rozpalić wyobraźnię fanów bardziej niż jakiekolwiek inne – drift. A jeśli mówimy o drifcie w jego najbardziej autentycznym, ulicznym i torowym wydaniu, nie sposób pominąć magazynu Drift Tengoku, który przez lata był absolutnym centrum kultury sideways driving w Japonii. To nie tylko papierowe pismo, ale też cały ruch, który w znaczący sposób wpłynął na popularyzację tej dyscypliny, a także na rozwój samego stylu jazdy, technik, konstrukcji aut i podejścia do motoryzacji jako wyrazu pasji.
Drift Tengoku, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza „Driftowy Raj”, zadebiutował jako specjalistyczny dodatek do magazynu Option, skupiając się wyłącznie na drifcie. Szybko jednak zyskał na tyle dużą popularność, że przekształcił się w niezależny miesięcznik, a później również w osobną markę z własnym kanałem wideo, płytami DVD, eventami i rozbudowaną społecznością. To właśnie na jego łamach swoje pierwsze medialne kroki stawiali tacy zawodnicy jak Keiichi Tsuchiya, Naoki Nakamura czy Masato Kawabata, którzy później stali się twarzami D1 Grand Prix i ikonami globalnej sceny driftowej.
Wyróżnikiem Drift Tengoku była absolutna autentyczność. Magazyn nie skupiał się na wypolerowanych projektach z milionowym budżetem, lecz zaglądał na tyły warsztatów, prezentował auta budowane w przydomowych garażach, pokazywał street drifting w górach, na zamkniętych torach i wszędzie tam, gdzie młodzi ludzie chcieli ćwiczyć kontrolowany poślizg. Był to magazyn żywy, dynamiczny, wręcz surowy w formie, ale dzięki temu wiarygodny. Jego autorzy byli częścią tej samej sceny, którą opisywali.
Na stronach magazynu pojawiały się nie tylko zdjęcia projektów, ale też dogłębne opisy techniczne, poradniki budowy driftowozu, testy tanich podzespołów, instrukcje ustawień zawieszenia czy wyjaśnienia działania LSD i geometrii pod kątem driftu. Wszystko było podane w formie zrozumiałej, praktycznej i z poczuciem humoru, które wyróżniało japońskie podejście do tuningu. Co ważne, nie unikał też tematów trudnych – pisano o wypadkach, awariach, kosztach, mandatach i problemach technicznych, które towarzyszyły młodym drifterom.
Integralną częścią Drift Tengoku były również wydania wideo – legendarne DVD z charakterystyczną muzyką, dynamicznym montażem i mnóstwem onboardów z kamerami montowanymi na dachach, zderzakach czy deskach rozdzielczych. Filmy te stały się źródłem inspiracji dla całej generacji drifterów na całym świecie. Dla wielu osób z Zachodu to właśnie Drift Tengoku Video było pierwszym kontaktem z prawdziwym japońskim street driftingiem i stylem życia z nim związanym – swobodnym, szalonym, pełnym dymu z opon i szczerych emocji.
Z biegiem lat magazyn dostosowywał się do zmian rynkowych – rozwijał swoje media cyfrowe, ograniczał nakład drukowany, ale cały czas pozostawał aktywny. Do dziś uchodzi za najważniejsze źródło wiedzy o japońskim drifcie – nie tym pokazowym i komercyjnym, ale tym prawdziwym, zakorzenionym w garażowej kulturze, gdzie najważniejsze są umiejętności, serce do jazdy i wspólnota pasjonatów.
Drift Tengoku to nie tylko magazyn – to duch japońskiego driftu w jego najczystszej formie. Dzięki niemu świat mógł zobaczyć, że jazda bokiem to nie tylko dyscyplina sportu, ale też styl życia, kultura i sposób na wyrażenie siebie za pomocą czterech kółek.
