Elio de Angelis był jednym z tych kierowców, których wspomina się nie tylko za talent i osiągnięcia, ale przede wszystkim za styl, elegancję i autentyczność. Urodzony w Rzymie w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych, pochodził z zamożnej rodziny, która nie tylko umożliwiła mu starty w sportach motorowych, ale także przekazała mu wartości, które uczyniły z niego jednego z najbardziej szanowanych dżentelmenów toru.
Swoją karierę rozpoczął od kartingu i wyścigów jednomiejscowych, szybko przechodząc przez kolejne szczeble. W Formule Jeden zadebiutował jeszcze jako młody zawodnik, startując dla zespołu Shadow, lecz jego talent rozkwitł dopiero w barwach Lotusa. To właśnie tam, pod okiem Colina Chapmana, stał się jednym z głównych punktów programu odbudowy wielkości zespołu, który wcześniej święcił triumfy z takimi nazwiskami jak Jim Clark czy Emerson Fittipaldi.
Styl jazdy de Angelisa był wyważony, precyzyjny, a jednocześnie pełen gracji. Nie był kierowcą agresywnym, ale jego płynność i zdolność do utrzymania stabilnego tempa czyniły z niego idealnego zawodnika na trudne warunki i długie wyścigi. Wyróżniał się także niespotykaną kulturą osobistą – nigdy nie ulegał emocjom, nie wdawał się w kontrowersje i zawsze reprezentował etos sportowej rywalizacji z godnością.
Jednym z jego najbardziej pamiętnych momentów był wyścig Grand Prix Austrii w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych, gdzie sięgnął po swoje pierwsze zwycięstwo. Jego reakcja była stonowana, niemal filozoficzna – jakby wiedział, że w tym sporcie wszystko może być ulotne. I rzeczywiście, mimo solidnych wyników, Elio często pozostawał w cieniu bardziej spektakularnych kolegów z zespołu, w tym młodego Ayrtona Senny, z którym dzielił garaż w późniejszym okresie kariery.
W poszukiwaniu nowych wyzwań przeniósł się do zespołu Brabham, który mimo ambitnych planów nie był już tak konkurencyjny jak wcześniej. To właśnie w barwach tej ekipy, na torze testowym w południowej Francji, doszło do tragicznego wypadku, który odebrał życie temu wyjątkowemu kierowcy. Miał zaledwie nieco ponad trzydzieści lat, a jego śmierć wstrząsnęła całym światem motorsportu.
Elio de Angelis pozostaje w pamięci jako symbol innego czasu – epoki, w której sport łączył rywalizację z klasą. Był nie tylko kierowcą, ale też pianistą, estetą i człowiekiem o szerokich horyzontach. Dla wielu był ostatnim prawdziwym dżentelmenem Formuły Jeden, a jego odejście pozostawiło pustkę, której nie dało się już zapełnić.
