Ettore Bugatti był kimś więcej niż tylko konstruktorem samochodów. Był wizjonerem, który połączył świat techniki i sztuki w sposób, jakiego motoryzacja wcześniej nie znała. Urodzony w 1881 roku w Mediolanie, wychował się w rodzinie artystów – ojciec był znanym projektantem mebli i jubilerem, co bez wątpienia wpłynęło na estetyczną wrażliwość młodego Ettore. Zamiast jednak iść w ślady ojca, Bugatti zainteresował się mechaniką. Już jako nastolatek konstruował rowery i motocykle, a z czasem przeniósł swoje ambicje na samochody. Jego pierwsze projekty, tworzone jeszcze we Francji i Niemczech, wyróżniały się lekkością i elegancją, co stanowiło zapowiedź stylu, który miał później stać się znakiem rozpoznawczym marki Bugatti.
W roku 1909 Ettore Bugatti zakłada własną firmę w Molsheim, w Alzacji. To tam narodziła się legenda – Bugatti Type 13, a potem kolejne konstrukcje, które nie tylko zachwycały wyglądem, ale też dominowały na torach wyścigowych. Jego samochody były lekkie, zwrotne i perfekcyjnie wyważone. Bugatti nie uznawał kompromisów – wszystko musiało być piękne i funkcjonalne zarazem. Uważał, że samochód to dzieło sztuki poruszające się na kołach. Modele takie jak Type 35 czy późniejszy Royale do dziś uchodzą za szczytowe osiągnięcia przedwojennej motoryzacji.
Ettore nie był typem przemysłowca. Gardził masową produkcją i nie zależało mu na sprzedaży tysięcy egzemplarzy. Każdy Bugatti miał być wyjątkowy – wykonany z precyzją, jakiej nie oferował żaden konkurent. Niestety, II wojna światowa i tragiczna śmierć jego syna Jeana zrujnowały przyszłość firmy. Ettore zmarł w 1947 roku, pozostawiając po sobie markę, która zapisała się w historii jako symbol luksusu, sztuki i wyścigowej chwały. Jego filozofia przetrwała dekady i została wskrzeszona pod koniec XX wieku, gdy Bugatti odrodziło się jako producent najszybszych i najbardziej prestiżowych samochodów świata. Dla wielu Ettore Bugatti do dziś pozostaje ikoną – człowiekiem, który udowodnił, że inżynieria może być pięknem.
