Opony letnie są zaprojektowane w taki sposób, aby zapewnić optymalną przyczepność, krótką drogę hamowania i wysoką stabilność przy wyższych temperaturach. Grubość bieżnika, a właściwie jego głębokość, odgrywa tu zasadniczą rolę, ponieważ odpowiada za skuteczność odprowadzania wody i zapobieganie zjawisku aquaplaningu. Zgodnie z wymogami prawnymi minimalna głębokość to 1,6 mm, lecz wielu ekspertów z branży motoryzacyjnej podkreśla, że bezpieczniej wymieniać opony letnie po osiągnięciu 3 mm. Poniżej tej wartości bieżnik traci znacznie swoje właściwości, szczególnie podczas intensywnych opadów deszczu, kiedy to rowki nie są w stanie odprowadzić odpowiedniej ilości wody spod kontaktu koła z nawierzchnią. Grubość bieżnika ma bezpośredni wpływ na drogę hamowania – testy pokazują, że samochód na oponach z zużytym bieżnikiem może potrzebować nawet kilkunastu dodatkowych metrów, aby wyhamować z prędkości 100 km/h na mokrej nawierzchni. Warto dodać, że głębokość bieżnika przekłada się również na komfort jazdy i hałas generowany podczas toczenia – cienki bieżnik oznacza większy kontakt gumy z asfaltem i hałas, ale mniejsze możliwości odprowadzania wody. Na tempo zużycia wpływają liczne czynniki takie jak rodzaj nawierzchni, agresywność jazdy, stan zawieszenia i ciśnienie w kołach. Profilaktyka obejmuje nie tylko regularną kontrolę bieżnika, ale także rotację kół co 10-15 tys. km w celu równomiernego zużycia oraz przechowywanie w warunkach izolujących od promieniowania UV i wysokich temperatur, które mogą przyspieszać proces starzenia gumy. Dobrze dobrana opona letnia powinna zachować swoje właściwości przez około 3-5 sezonów, pod warunkiem prawidłowej eksploatacji. Koszt zakupu opon letnich o wysokich parametrach bieżnika zwraca się poprzez oszczędność paliwa i wyższą ochronę przed wypadkami w trudnych warunkach atmosferycznych.
