Czujnik temperatury w układzie chłodzenia (najczęściej NTC, czyli o ujemnym współczynniku temperaturowym) jest jednym z filarów bezpiecznej eksploatacji współczesnych silników. Jego główna rola polega na stałym mierzeniu temperatury płynu chłodzącego krążącego w kanałach silnika oraz przekazywaniu tej informacji do ECU, deski rozdzielczej i innych sterowników odpowiedzialnych za ogrzewanie kabiny czy pracę wentylatora chłodnicy. Czujnik jest zwykle umieszczony w głowicy, termostacie lub króćcu powrotu płynu i zbudowany tak, by pozostawał w stałym kontakcie z przepływającym medium. Gdy temperatura rośnie, rezystancja czujnika spada, wysyłając do komputera parametr odzwierciedlający aktualny stan cieczy. Dane z czujnika determinują szereg kluczowych procesów: uruchomienie wentylatora chłodnicy (przy określonej temperaturze), sterowanie zaworem termostatu, dozowanie mieszanki (zimny start zawsze wymaga bogatszej dawki paliwa), a także załączanie klimatyzacji czy decyzję o aktywacji trybu awaryjnego w przypadku przegrzewania. Uszkodzony lub rozkalibrowany czujnik może prowadzić do przegrzania – wentylator nie rusza w porę, termostat otwiera się zbyt późno, silnik pracuje na za ubogiej mieszance, a komputer na bieżąco dostosowuje dawkę paliwa nie według faktycznej temperatury, lecz błędnych danych. Objawy awarii mogą obejmować: falowanie obrotów na zimnym silniku, nierówna praca podczas nagrzewania, nieprawidłowe wskazania na desce rozdzielczej, zbyt szybko lub zbyt późno włączający się nawiew ciepłego powietrza oraz komunikaty o przegrzaniu lub braku ogrzewania przy pełnym zbiorniku płynu. Diagnostyka polega na odczycie wartości z ECU, sprawdzeniu rezystancji przy różnych temperaturach, a także kontroli napięcia podczas pracy. Sprawny czujnik temperatury w układzie chłodzenia to podstawa trwałego i bezpiecznego użytkowania silnika w każdych warunkach pogodowych.