Filtr GPF (Gasoline Particulate Filter), znany także jako OPF, to nowoczesny element układu wydechowego montowany w silnikach benzynowych spełniających rygorystyczne normy emisji spalin. Jego głównym zadaniem jest wyłapywanie cząstek stałych powstających podczas spalania benzyny, zwłaszcza w jednostkach z bezpośrednim wtryskiem paliwa. Budowa GPF opiera się na ceramicznej strukturze o kształcie plastra miodu, przez którą przepływają spaliny. Cząstki stałe osadzają się na ściankach komórek, a następnie są wypalane w procesie regeneracji, który zachodzi automatycznie podczas normalnej jazdy, bez konieczności specjalnych procedur. W odróżnieniu od filtra DPF (Diesel Particulate Filter), który montowany jest w silnikach diesla i musi radzić sobie z większą ilością sadzy, GPF pracuje w niższych temperaturach i regeneruje się szybciej. DPF wymaga okresowego wypalania sadzy w wysokiej temperaturze, co często wiąże się z koniecznością jazdy w trasie lub inicjowaniem procesu przez komputer pokładowy. GPF natomiast regeneruje się naturalnie podczas codziennej eksploatacji, a ilość cząstek stałych w benzynie jest znacznie mniejsza niż w dieslu. Kluczową różnicą jest więc przeznaczenie (benzyna vs diesel), ilość i rodzaj cząstek zatrzymywanych przez filtr oraz sposób i częstotliwość regeneracji. Oba filtry są niezbędne do spełnienia norm emisji spalin, ale ich obsługa i eksploatacja różnią się w zależności od typu pojazdu i stylu jazdy.
