Jak działa funkcja utrzymywania prędkości w automacie

Funkcja utrzymywania prędkości, znana szerzej jako tempomat, od lat stanowi jeden z kluczowych układów podwyższających komfort jazdy na długich trasach oraz drogach ekspresowych i autostradach. W pojazdach wyposażonych w automatyczną skrzynię biegów sposób działania tempomatu różni się nieco od układów montowanych w autach z przekładnią manualną. W praktyce użytkownik po osiągnięciu pożądanej prędkości uruchamia tempomat przyciskiem na kierownicy lub dźwignią pod kołem kierownicy – od tego momentu komputer auta przejmuje nadzór nad pracą pedału gazu, a system elektroniczny automatycznie dostosowuje parametry przekładni i silnika tak, by utrzymać zadany pułap prędkości bez konieczności ingerencji kierowcy. W automacie sterownik tempomatu komunikuje się bezpośrednio z modułem sterowania przekładnią (TCU), elektroniczną przepustnicą silnika (DBW) oraz czujnikami położenia pedału gazu i hamulca. Dzięki tej integracji system płynnie dobiera odpowiednie przełożenie do warunków jazdy – jeśli na trasie pojawia się wzniesienie, automat sam obniża bieg żeby nie dopuścić do spadku prędkości, natomiast na zjazdach może prewencyjnie „trzymać” silnik na niższym biegu dla lepszej kontroli. W nowoczesnych autach funkcja jest rozbudowana o tzw. „speed limiter”, który ogranicza maksymalną prędkość, a od kilku lat także o adaptacyjny tempomat ACC, samoczynnie zwalniający lub przyspieszający względem ruchu pojazdów przed nami. Tempomat w automacie automatycznie dezaktywuje się po naciśnięciu pedału hamulca, mocnym wciśnięciu gazu (np. kickdown) albo przez świadome wyłączenie przez kierowcę. Funkcja utrzymywania prędkości wpływa też na ekonomikę jazdy – komputer stara się dobierać parametry silnika tak, by spalanie było optymalne przy stałej prędkości. Największe korzyści tempomat automatyczny przynosi podczas wielogodzinnych podróży, ograniczając zmęczenie nóg kierowcy i minimalizując ryzyko przekroczenia dozwolonych limitów prędkości.