W nowszych samochodach sterowanie wentylatorem chłodnicy odbywa się w sposób znacznie bardziej zaawansowany niż w starszych konstrukcjach. Tradycyjny włącznik termiczny, który uruchamiał wentylator po przekroczeniu określonej temperatury, został zastąpiony przez elektroniczne systemy zarządzania pracą silnika. Dzięki temu możliwe jest precyzyjne dostosowanie pracy wentylatora do aktualnych potrzeb układu chłodzenia, co wpływa na efektywność chłodzenia, komfort jazdy oraz oszczędność energii.
Współczesne samochody wykorzystują czujniki temperatury płynu chłodniczego, które przesyłają dane do sterownika silnika (ECU). Na podstawie tych informacji oraz innych parametrów, takich jak prędkość pojazdu, obciążenie silnika, praca klimatyzacji czy temperatura powietrza zewnętrznego, ECU decyduje o momencie załączenia i wyłączenia wentylatora.
Wentylatory w nowszych autach często mają kilka biegów pracy lub są sterowane płynnie przez moduł PWM (Pulse Width Modulation). Pozwala to na regulację prędkości obrotowej wentylatora w zależności od aktualnego zapotrzebowania na chłodzenie. Dzięki temu wentylator może pracować ciszej, zużywać mniej energii i wydłużać swoją żywotność.
W pojazdach wyposażonych w klimatyzację sterowanie wentylatorem jest jeszcze bardziej złożone. Wentylator może załączać się nie tylko w odpowiedzi na temperaturę płynu chłodniczego, ale także w momencie uruchomienia sprężarki klimatyzacji, aby zapewnić odpowiednie schłodzenie skraplacza.
Nowoczesne systemy monitorują także stan wentylatora i jego obwodu elektrycznego. W przypadku wykrycia awarii, sterownik zapisuje odpowiedni błąd i często ogranicza moc silnika, aby zapobiec przegrzaniu.
Podsumowując, w nowszych samochodach sterowanie wentylatorem chłodnicy jest w pełni zautomatyzowane i zależne od wielu czynników. Dzięki zaawansowanej elektronice układ chłodzenia działa efektywniej, a ryzyko przegrzania silnika jest znacznie mniejsze niż w starszych konstrukcjach.
