Pożar samochodu elektrycznego wymaga innej taktyki niż w przypadku pojazdu spalinowego, ponieważ źródłem energii dla ognia bywa reakcja termiczna w ogniwach litowo-jonowych, a celem działań ratowniczych jest przede wszystkim długotrwałe chłodzenie baterii i przerwanie kaskady niekontrolowanych reakcji, czyli zjawiska znanego jako thermal runaway; proces rozpoczyna się od zabezpieczenia miejsca zdarzenia, wyznaczenia strefy bezpieczeństwa i odłączenia wysokiego napięcia poprzez użycie przycisków awaryjnych, wyjęcie kluczyka lub rozłączenie odpowiednich bezpieczników, o ile producent przewidział takie procedury, a następnie strażacy stosują duże ilości wody podawanej w sposób ciągły, często przez długi czas, ponieważ woda jest skutecznym nośnikiem ciepła i pozwala obniżyć temperaturę modułów, ograniczając ryzyko ponownego zapłonu; klasyczne środki gaśnicze, takie jak proszki czy gazy, zwykle nie rozwiązują problemu, gdyż nie docierają do wnętrza ogniw i nie zapewniają odpowiedniego odbioru ciepła, dlatego w zależności od konstrukcji pojazdu i dostępu do pakietu akumulatorów stosuje się metody polegające na punktowym chłodzeniu obudowy baterii, użyciu lanc przebijających, które wprowadzają wodę bezpośrednio do modułów, a w skrajnych przypadkach zanurzeniu całego auta w kontenerze z wodą, co pozwala na długotrwałe i równomierne chłodzenie; podczas działań ratownicy biorą pod uwagę ryzyko wydzielania się dymów i gazów powstających w wyniku rozkładu elektrolitu i materiałów ogniw, dlatego pracują w aparatach ochrony dróg oddechowych i kontrolują kierunek wiatru, a po ugaszeniu pożaru samochód często trafia na tak zwaną kwarantannę pożarową, czyli jest przechowywany w bezpiecznym miejscu z możliwością monitorowania temperatury baterii przez kilkanaście lub kilkadziesiąt godzin, aby wykluczyć ponowne samozapłony; istotnym elementem jest też praca według kart ratowniczych producenta, które określają punkty odcięcia, miejsca wzmocnień konstrukcyjnych, bezpieczne strefy cięcia oraz procedury unieruchamiania systemów wysokiego napięcia, co minimalizuje ryzyko porażenia i ułatwia skuteczny dostęp do pakietu baterii; jeśli w pojeździe występują elementy dodatkowe, jak pompy ciepła, kondensatory wysokiego napięcia czy rozbudowana izolacja, uwzględnia się je w taktyce chłodzenia, a po zakończonej akcji prowadzi się ocenę uszkodzeń, dekontaminację narzędzi i pojazdu oraz przekazanie wraku zgodnie z wymaganiami środowiskowymi; co ważne, statystyki pokazują, że same pożary aut elektrycznych nie są częstsze niż w pojazdach spalinowych, ale wymagają dłuższego i bardziej metodycznego chłodzenia, dlatego dla właścicieli praktyczna wskazówka brzmi: reaguj szybko na sygnały ostrzegawcze, takie jak intensywny zapach chemiczny, nietypowe rozgrzewanie się podłogi czy komunikaty o awarii baterii, a w razie podejrzenia incydentu natychmiast zatrzymaj pojazd w bezpiecznym miejscu, oddal się, wezwij służby i nie próbuj otwierać obudowy baterii na własną rękę; dla wspólnot mieszkaniowych i zarządców parkingów podziemnych kluczowe jest opracowanie procedur ewakuacji, zapewnienie dostępu dla pojazdów gaśniczych, możliwość podania wody przez dłuższy czas oraz wyraźne oznakowanie miejsc zlokalizowania baterii, bo przygotowanie infrastruktury i szkolenia obsługi zwiększają bezpieczeństwo użytkowników i ograniczają skalę potencjalnych szkód; w dłuższym horyzoncie producenci rozwijają konstrukcje ogniw i systemów BMS tak, aby minimalizować ryzyko ucieczki termicznej, stosując separatory o lepszej odporności, chemię LFP o większym marginesie bezpieczeństwa i bardziej zaawansowane metody wczesnego wykrywania anomalii, co w praktyce przekłada się na mniejszą podatność nowych generacji aut na gwałtowne zdarzenia termiczne i skuteczniejsze działania ratownicze.
