Samochody elektryczne mają istotny wpływ na zmiany klimatu – przede wszystkim pozytywny, choć ich wpływ nie jest całkowicie neutralny i zależy od wielu czynników, takich jak źródło energii, sposób produkcji baterii oraz długość eksploatacji pojazdu. W porównaniu z tradycyjnymi samochodami spalinowymi, elektryki znacząco ograniczają emisję gazów cieplarnianych w fazie użytkowania, a ich rola w globalnej transformacji energetycznej i dekarbonizacji transportu jest kluczowa dla osiągnięcia celów klimatycznych.
Najbardziej widoczny i bezpośredni efekt użytkowania samochodu elektrycznego to brak emisji spalin w czasie jazdy. Elektryki nie emitują dwutlenku węgla, tlenków azotu ani cząstek stałych, co ma ogromne znaczenie dla jakości powietrza – zwłaszcza w miastach. To oznacza mniejszy wpływ na zdrowie ludzi oraz ograniczenie bezpośrednich emisji, które w tradycyjnych autach są głównym źródłem zanieczyszczeń powietrza. Z punktu widzenia klimatu – brak emisji CO₂ z rury wydechowej to realne zmniejszenie udziału transportu drogowego w globalnym ociepleniu.
Równocześnie trzeba jednak uwzględnić ślad węglowy produkcji samochodów elektrycznych, a zwłaszcza baterii litowo-jonowych. Proces wydobycia litu, kobaltu, niklu i produkcji ogniw wymaga dużej ilości energii, często pochodzącej z paliw kopalnych. To sprawia, że całkowity ślad węglowy nowego EV na starcie jest wyższy niż w przypadku auta spalinowego. Jednak ten „emisjowy dług” zostaje spłacony już po kilkudziesięciu tysiącach kilometrów – zazwyczaj w ciągu dwóch do trzech lat użytkowania, a im więcej auto przejedzie, tym korzyść klimatyczna staje się większa.
Kluczowym czynnikiem determinującym wpływ EV na klimat jest źródło energii elektrycznej wykorzystywane do ich ładowania. W krajach, gdzie miks energetyczny opiera się na węglu i gazie, emisje związane z ładowaniem są wyższe. Jednak nawet tam samochody elektryczne często wypadają korzystniej niż najnowocześniejsze auta spalinowe – głównie dzięki wysokiej sprawności napędu elektrycznego i możliwości odzyskiwania energii z hamowania. W krajach, które inwestują w OZE – jak wiatr, słońce czy energia wodna – ładowanie staje się niemal bezemisyjne, co radykalnie zwiększa przewagę środowiskową EV.
W dłuższej perspektywie elektryfikacja transportu pozwala zintegrować pojazdy z systemem energetycznym, np. poprzez technologię Vehicle-to-Grid, co umożliwia magazynowanie nadwyżek z odnawialnych źródeł. Samochód staje się wtedy nie tylko środkiem transportu, ale także narzędziem stabilizacji i transformacji systemu energetycznego w kierunku neutralności klimatycznej.
Nie bez znaczenia jest również fakt, że rozwój elektromobilności przyspiesza transformację przemysłu, zmuszając producentów do ograniczenia śladu węglowego w łańcuchu dostaw, wprowadzania recyklingu baterii i stosowania czystszych metod produkcji. Wpływa to pozytywnie na całą branżę motoryzacyjną i przemysł wydobywczy.
Podsumowując – samochody elektryczne nie są całkowicie „zeroemisyjne”, ale ich wpływ na klimat jest jednoznacznie korzystny w porównaniu z autami spalinowymi. Ograniczają emisję gazów cieplarnianych, szczególnie w fazie użytkowania, i stanowią ważny element globalnej strategii przeciwdziałania zmianom klimatu. W połączeniu z czystą energią, recyklingiem i mądrą polityką energetyczną, elektryki mogą odegrać kluczową rolę w budowie przyszłości niskoemisyjnego transportu.
