Najważniejszym aspektem jest zgodność silnika z paliwem E10. Nowoczesne jednostki napędowe, produkowane po 2010 roku, są zazwyczaj przystosowane do pracy na benzynie z dodatkiem bioetanolu. Starsze pojazdy mogą mieć problemy z uszczelnieniami, przewodami paliwowymi i elementami układu wtryskowego, które nie są odporne na działanie alkoholu. Skutkiem może być pęcznienie, pękanie lub rozpuszczanie się uszczelek, a nawet wycieki paliwa.
Bioetanol zawarty w E10 ma właściwości higroskopijne, co oznacza, że łatwo pochłania wilgoć z powietrza. W dłuższej perspektywie może to prowadzić do korozji metalowych elementów układu paliwowego oraz powstawania osadów w przewodach i wtryskiwaczach. Efektem są trudności z rozruchem, nierówna praca silnika, spadek mocy oraz zwiększone zużycie paliwa.
W przypadku silników nieprzystosowanych do E10 mogą pojawić się problemy z zapłonem, szarpanie podczas przyspieszania, a nawet uszkodzenia katalizatora i sondy lambda. Długotrwała eksploatacja na tym paliwie może prowadzić do poważnych awarii, wymagających kosztownych napraw.
Warto także pamiętać, że E10 ma nieco niższą wartość energetyczną niż tradycyjna benzyna, co przekłada się na nieznaczny wzrost zużycia paliwa. Różnica ta jest zazwyczaj niewielka, ale może być odczuwalna przy dłuższej eksploatacji.
Podsumowując, jazda na benzynie E10 jest bezpieczna i nie wpływa negatywnie na silnik, o ile pojazd jest do tego przystosowany. W przypadku starszych samochodów należy sprawdzić zalecenia producenta i w razie wątpliwości stosować paliwo o niższej zawartości etanolu. Regularna kontrola układu paliwowego oraz stosowanie wysokiej jakości części zamiennych pozwala zminimalizować ryzyko awarii i cieszyć się bezproblemową eksploatacją.
