Pomiar grubości lakieru miernikiem to podstawowa czynność diagnostyczna, która pozwala ocenić, czy dany element był lakierowany, szpachlowany lub naprawiany. Miernik lakieru to niewielkie urządzenie elektroniczne, które wykorzystuje zjawisko indukcji magnetycznej lub prądu wirowego do pomiaru odległości między sondą a metalową powierzchnią pod lakierem. Pomiar rozpoczyna się od ustawienia miernika na odpowiedni tryb (stal, aluminium, plastik – w zależności od materiału karoserii) i kalibracji urządzenia na płytce wzorcowej. Następnie przykłada się sondę miernika prostopadle do powierzchni lakieru, delikatnie dociskając, aż urządzenie wyda sygnał dźwiękowy lub wyświetli wynik na ekranie. Pomiar należy powtórzyć w kilku miejscach na tym samym elemencie – fabryczna grubość lakieru wynosi zazwyczaj 80–150 mikrometrów (μm) na stalowych elementach i 120–180 μm na aluminiowych. Jeśli miernik wskazuje wartości powyżej 200–250 μm, oznacza to, że element był lakierowany ponownie lub szpachlowany. Bardzo wysokie wartości (powyżej 400–500 μm) świadczą o grubych warstwach szpachli lub kilku naprawach. Warto zwrócić uwagę na różnice w grubości lakieru między sąsiednimi elementami – jeśli jeden z nich ma znacznie wyższy odczyt, prawdopodobnie był naprawiany. Pomiar należy wykonywać na czystej, suchej powierzchni, unikając miejsc z naklejkami, emblematami czy uszczelkami. Miernik lakieru to nieocenione narzędzie przy zakupie auta używanego, pozwalające wykryć ukryte naprawy i ocenić jakość wykonanych prac. Regularne pomiary pomagają także monitorować stan powłoki po polerowaniu czy renowacji lakieru.
