Czujniki ciśnienia w układzie klimatyzacji samochodowej odgrywają niezwykle istotną rolę w monitorowaniu pracy całego systemu. Ich zadaniem jest nie tylko kontrola ciśnienia panującego w układzie, ale również zapewnienie jego bezpiecznego działania i ochrona przed uszkodzeniami. Współczesne układy klimatyzacyjne są wysoce zautomatyzowane i wyposażone w różne typy czujników, które przekazują dane do sterownika klimatyzacji, a czasem również do centralnego komputera pojazdu. Gdy którykolwiek z czujników zacznie działać nieprawidłowo, może to skutkować wyłączeniem całego układu lub obniżeniem jego wydajności. Dlatego właśnie umiejętność sprawdzenia poprawności działania czujników ciśnienia jest kluczowa zarówno dla mechaników, jak i bardziej zaawansowanych użytkowników.
W standardowym układzie klimatyzacyjnym możemy spotkać kilka czujników, z których najważniejsze to czujnik wysokiego ciśnienia, czujnik niskiego ciśnienia oraz czujnik ciśnienia łączony, który obsługuje oba zakresy. Ich lokalizacja różni się w zależności od konstrukcji pojazdu, ale zazwyczaj znajdują się one na przewodach klimatyzacyjnych lub w pobliżu sprężarki i skraplacza. Czujniki te monitorują warunki panujące w układzie i wysyłają sygnały do sterownika, który na tej podstawie reguluje pracę sprężarki i wentylatorów.
Aby sprawdzić poprawność działania czujników ciśnienia, najlepiej rozpocząć od diagnostyki komputerowej. W tym celu należy podłączyć pojazd do interfejsu diagnostycznego obsługującego moduł klimatyzacji. W nowoczesnych autach czujniki ciśnienia są w pełni cyfrowe i umożliwiają odczyt rzeczywistych wartości ciśnienia, które można porównać z wartościami referencyjnymi. Diagnostyka pozwala również wykryć błędy zapisane w pamięci sterownika, takie jak przerwy w obwodzie czujnika, zwarcia lub wartości poza zakresem roboczym. Nawet jeśli nie świeci się żadna kontrolka na desce rozdzielczej, komputer może zarejestrować niestabilność odczytów lub chwilowe usterki.
W przypadku starszych pojazdów lub układów wyposażonych w czujniki analogowe, diagnostyka może wymagać bardziej tradycyjnych metod. Jedną z nich jest pomiar napięcia lub oporu na złączu czujnika. W tym celu należy znać dokładne parametry pracy konkretnego czujnika – w jakim zakresie napięć lub oporów powinien działać – i przy pomocy miernika sprawdzić, czy mieszczą się one w dopuszczalnym przedziale. Pomiar wykonuje się przy włączonej klimatyzacji, a najlepiej w warunkach, które powinny wywołać określoną reakcję czujnika, na przykład wzrost ciśnienia przy intensywnej pracy sprężarki.
Warto również wykonać testy ciśnieniowe samego układu. Podłączając manometry serwisowe, można niezależnie zweryfikować rzeczywiste ciśnienie w układzie i porównać je z danymi uzyskiwanymi z czujników w diagnostyce komputerowej. Jeżeli wartości znacznie się różnią, może to świadczyć o uszkodzeniu czujnika lub jego niewłaściwej kalibracji. W przypadku różnicy tylko w jednym zakresie – na przykład tylko po stronie wysokiego ciśnienia – warto skoncentrować się na konkretnym czujniku, który za ten pomiar odpowiada.
Nie należy zapominać, że czujniki ciśnienia mogą ulec uszkodzeniu również mechanicznie. Wibracje, wilgoć, sól drogowa czy przypadkowe uderzenia podczas serwisu mogą prowadzić do pęknięcia obudowy, korozji styków lub wewnętrznych zwarć. W takich przypadkach czujnik może przestać działać całkowicie lub przesyłać błędne sygnały. Nawet jeśli jego odczyt nadal się zmienia, nie musi to oznaczać, że jest on sprawny – dlatego tak ważne jest porównanie z pomiarem manometrycznym.
Podsumowując, poprawność działania czujników ciśnienia w klimatyzacji można zweryfikować na kilka sposobów. Najskuteczniejsze są diagnostyka komputerowa, pomiar napięcia lub oporu oraz porównanie odczytów z rzeczywistym ciśnieniem w układzie. Jeżeli którykolwiek z pomiarów wskazuje na nieprawidłowości, warto jak najszybciej wymienić czujnik, ponieważ jego awaria może skutkować nie tylko brakiem chłodzenia, ale również poważniejszymi uszkodzeniami, na przykład sprężarki pracującej przy zbyt wysokim ciśnieniu.
