Jak system awaryjny rozpoznaje niezamierzoną zmianę pasa

Rozpoznawanie niezamierzonej zmiany pasa przez systemy awaryjne (np. Lane Keep Assist, Lane Departure Warning) to zaawansowany proces wykorzystujący szereg czujników i algorytmów analizujących zachowanie pojazdu na drodze. Serce układu stanowi kamera szerokokątna skierowana na jezdnię, zwykle zamontowana w okolicy lusterka wstecznego. Kamera w czasie rzeczywistym odczytuje obraz pasa ruchu i rozpoznaje linie malowane na asfalcie, porównując ich położenie względem środka pojazdu oraz aktualnego kąta kierownicy. Algorytm analizuje nie tylko relację auta do linii, ale i prędkość przemieszczenia się pojazdu, nacisk na pedały, sygnały z czujników skrętu kierownicy, a w przypadku wyższych systemów – wskazania radarów lub lidarów. Istotnym elementem jest rozróżnienie, czy zmiana pasa następuje celowo (np. przy włączeniu kierunkowskazu) – system uwzględnia w swoim działaniu sygnał z manetki i nie reaguje na przemyślane manewry. W sytuacji, gdy pojazd zaczyna opuszczać pas bez wyraźnego powodu i bez sygnalizowania manewru – np. przez zmęczenie kierowcy, dekoncentrację lub mikrodrzemkę – system generuje ostrzeżenie dźwiękowe, wibrację kierownicy lub sekwencyjne światła na wyświetlaczu. W modelach z funkcją aktywnego Lane Keep Assist komputer ingeruje w układ kierowniczy, delikatnie korygując tor jazdy i przywracając pojazd na środek pasa. Skuteczność działania zależna jest od jakości oznakowania poziomego, oświetlenia, warunków pogodowych i czystości kamery. W trudnych warunkach lub przy braku oznakowania system może nie działać prawidłowo – zawsze wtedy informuje kierowcę o ograniczeniu lub dezaktywacji wsparcia. Nowoczesne asystenty uczenia maszynowego potrafią ponadto wyłapać nietypowe przypadki (np. ruch zjazdowy w korku, podwójne linie ciągłe), analizować ruch pojazdu w odniesieniu do innych uczestników ruchu oraz dynamicznie adaptować poziom ingerencji w zależności od prędkości i sytuacji na drodze.