Przegub wewnętrzny, choć nieco mniej narażony na przeciążenia niż przegub zewnętrzny, odgrywa kluczową rolę w pracy układu napędowego pojazdu. Jego zadaniem jest przenoszenie momentu obrotowego ze skrzyni biegów na półoś, przy jednoczesnej kompensacji ruchów zawieszenia i zmian odległości między kołem a osią napędową. Z uwagi na swoją specyficzną pracę, zużywa się inaczej niż jego zewnętrzny odpowiednik i daje inne objawy w czasie jazdy. Właśnie dlatego rozpoznanie typowych symptomów zużycia przegubu wewnętrznego może sprawiać trudność nawet doświadczonym kierowcom.
W początkowej fazie zużycia przegub wewnętrzny najczęściej daje o sobie znać podczas przyspieszania. Objawy mają postać lekkiego szarpania, drgań lub pulsacji, które wyraźnie czuć w kabinie, zwłaszcza przy niskich prędkościach i większym obciążeniu. Drgania mogą być odczuwalne w podłodze lub fotelu kierowcy i pojawiać się tylko w konkretnym zakresie prędkości, najczęściej między trzydziestoma a sześćdziesięcioma kilometrami na godzinę. Co istotne, hałasy te zanikają przy jeździe jednostajnej lub po zdjęciu nogi z gazu.
Kolejnym etapem zużycia jest pojawienie się wyczuwalnego luzu podczas zmiany obciążenia napędu – na przykład przy nagłym dodaniu i odjęciu gazu. W takim przypadku można zaobserwować opóźnioną reakcję napędu oraz delikatne, metaliczne stuknięcie, które słychać z okolic tunelu środkowego. Dźwięk ten może być mylony z luzami na poduszkach silnika, skrzyni biegów lub w zawieszeniu, dlatego trafna diagnoza wymaga wyczulenia na szczegóły.
W zaawansowanym stadium przegub wewnętrzny może powodować rytmiczne uderzenia i wyraźne drgania, które zwiększają się wraz z prędkością. Dzieje się tak, ponieważ kulki i bieżnie wewnątrz przegubu są już nierówne, wypracowane, a smar nie spełnia swojej funkcji ochronnej. Jeśli manżeta przegubu jest uszkodzona, do wnętrza przedostaje się brud i woda, co dodatkowo przyspiesza ten proces. W takich warunkach przegub może ulec zatarciu nawet po kilkudziesięciu kilometrach jazdy.
Warto zaznaczyć, że przegub wewnętrzny nie hałasuje podczas skrętu – w przeciwieństwie do przegubu zewnętrznego – dlatego jego uszkodzenia są trudniejsze do zauważenia w codziennej eksploatacji. Dopiero jazda testowa z przyspieszaniem, ruszaniem na wprost i jazdą pod obciążeniem pozwala dostrzec typowe objawy. Diagnostyka w warsztacie opiera się na sprawdzaniu luzów przegubu, kontroli wycieków smaru oraz ocenie stanu osłony.
Niektóre pojazdy, szczególnie te z mocnymi silnikami lub po modyfikacjach mechanicznych, zużywają przeguby wewnętrzne szybciej, zwłaszcza jeśli są dynamicznie użytkowane. Podobnie dzieje się w przypadku aut obniżanych, w których geometria półosi ulega zmianie i powoduje nienaturalny kąt pracy przegubu. To przyspiesza zużycie bieżni i może skutkować nierównomiernym zużyciem już po kilkunastu tysiącach kilometrów.
Podsumowując – typowe zużycie przegubu wewnętrznego objawia się drganiami, stukami przy zmianach obciążenia oraz opóźnioną reakcją na gaz. Choć mniej spektakularne niż hałasy ze strony przegubu zewnętrznego, są to objawy równie istotne i wymagające szybkiej interwencji. Ich zignorowanie może prowadzić do poważniejszych uszkodzeń napędu i zwiększonych kosztów naprawy.
