Pompa ciśnieniowa w układzie Haldex to jeden z kluczowych elementów odpowiedzialnych za działanie napędu tylnej osi. To właśnie ona odpowiada za generowanie ciśnienia oleju niezbędnego do załączenia sprzęgła wielopłytkowego, które w odpowiednim momencie przenosi moment obrotowy z przedniej osi na tylną. Wraz z upływem czasu i przebiegu pompa może ulec zużyciu lub całkowitej awarii, co skutkuje utratą funkcji napędu 4×4. Jej wymiana nie należy do skomplikowanych, ale wymaga precyzji, czystości i znajomości konstrukcji konkretnej generacji Haldexa.
Najczęściej objawem awarii pompy jest komunikat o niedostępnym napędzie, zapisany błąd sterownika Haldex, brak reakcji na poślizg kół oraz niemożność aktywacji napędu tylnego mimo sprawnego sterownika i czujników. W starszych generacjach (np. druga i trzecia) pompa może również powodować nadmierny hałas, wibracje lub przegrzewanie oleju. W wielu przypadkach awarii towarzyszy zapchany filtr lub zużyty olej, co potęguje obciążenie pompy.
Wymiana pompy ciśnieniowej rozpoczyna się od uniesienia samochodu i zabezpieczenia go na podnośniku. Zazwyczaj pompa znajduje się przy tylnej osi, zamontowana bezpośrednio w obudowie sprzęgła Haldex, najczęściej od strony lewej lub prawej, w zależności od modelu auta. Przed demontażem konieczne jest spuszczenie oleju z układu – warto przygotować czyste naczynie, ponieważ w niektórych przypadkach olej może zostać ponownie użyty, o ile nie zawiera opiłków, osadów i nie ma ciemnej barwy.
Po opróżnieniu układu należy odłączyć kostkę elektryczną od pompy oraz zdemontować ją mechanicznie – zwykle mocowana jest na dwóch lub trzech śrubach. Pompa może być zintegrowana z filtrem lub zamontowana osobno – to zależy od generacji Haldexa. W nowoczesnych wersjach, jak piąta generacja, dostęp do pompy bywa bardziej utrudniony, ponieważ niektóre jej części są zintegrowane z modułem sterującym, co może wymagać demontażu większego fragmentu obudowy lub nawet tylnego dyferencjału.
Nową pompę należy zamontować bardzo starannie – bez nadmiernego dokręcania, z zachowaniem czystości powierzchni styku i odpowiednim uszczelnieniem. Jeśli konstrukcja zawiera filtr, warto go przy okazji również wymienić – nawet jeśli producent nie przewidział filtra jako osobnego elementu serwisowego. Następnie układ należy zalać nowym olejem – zawsze zgodnym ze specyfikacją producenta – i odpowietrzyć.
Odpowietrzanie pompy nie odbywa się samoczynnie – w większości modeli konieczne jest uruchomienie procedury adaptacyjnej lub wymuszenie pracy pompy za pomocą komputera diagnostycznego. W tym celu należy podłączyć tester diagnostyczny (np. VCDS lub ODIS w grupie VAG), uruchomić procedurę „pompowania” oleju, a następnie sprawdzić ciśnienie robocze oraz ewentualne błędy. W niektórych modelach trzeba przeprowadzić również test jazdy, aby sterownik zaakceptował nowe wartości i uznał układ za sprawny.
Po zakończeniu wymiany zaleca się przeprowadzenie pełnej diagnostyki – odczyt błędów, kontrolę działania napędu podczas ruszania oraz w warunkach ograniczonej przyczepności. Auto z nową pompą powinno przywrócić pełną funkcjonalność napędu tylnej osi, a system powinien reagować dynamicznie i bez opóźnień.
Choć sama operacja nie jest bardzo skomplikowana, wymaga wiedzy i odpowiednich narzędzi. Nieprawidłowy montaż pompy, użycie niewłaściwego oleju lub brak adaptacji mogą skutkować nie tylko brakiem działania napędu, ale też kolejną awarią. Dlatego jeśli kierowca nie dysponuje doświadczeniem w pracy z układami napędowymi, warto powierzyć to zadanie wyspecjalizowanemu serwisowi, który zagwarantuje poprawną procedurę wymiany i testów.
