Aquaplaning to zjawisko utraty przyczepności kół do nawierzchni wskutek zalegającej warstwy wody – jedno z najniebezpieczniejszych doświadczeń podczas jazdy. Systemy awaryjnego hamowania i asystenci jazdy na mokrej nawierzchni, szczególnie przy aquaplaningu, zmieniają swoje zachowanie i strategię działania. Sensory ABS/ESP wykrywają różnicę prędkości obrotowej kół oraz nagłe spadki siły hamowania i mogą automatycznie zredukować siłę działania układu AEB, Lane Assist lub adaptacyjnego tempomatu, by nie doprowadzić do całkowitej utraty kontroli nad pojazdem. W takim przypadku pojazd może nie wykonać awaryjnego hamowania z pełną mocą, ograniczyć tempo zmiany toru jazdy przez Lane Assist czy czasowo wyłączyć funkcje aktywnego wsparcia. Nowoczesne systemy potrafią rozpoznać warunki akwaplanacji (na podstawie dynamicznych zmian prędkości i sygnału z czujników wilgotności oraz prędkości pojazdu) i sygnalizują kierowcy ograniczenie działania asystentów, np. komunikatem typu „ograniczona stabilność”, „asystent wymaga aktywnej uwagi”. W tej sytuacji komputer przejmuje tylko kontrolę nad podtrzymaniem toru jazdy i minimalizuje korekty w uproszczonej formie, np. wygaszając Lane Assist do funkcji ostrzegawczej bez automatycznych korekt. Kluczowe w jeździe podczas aquaplaningu jest spokojne zachowanie – asystenci dają wsparcie, lecz nie są w stanie przejąć pełnej kontroli w warunkach skrajnie niskiej przyczepności.
Strona główna Systemy hamowania awaryjnego i asystenci jazdy Jak zachowują się asystenci w przypadku aquaplaningu