Czujnik NOx (tlenków azotu) stanowi kluczowy element układu kontroli emisji spalin, wykorzystywany przede wszystkim w silnikach Diesla wyposażonych w system SCR (selektywna redukcja katalityczna) oraz coraz częściej również w benzynowych autach spełniających normy Euro 5/6. Jego zadaniem jest ciągłe monitorowanie poziomu NO i NO2 w spalinach oraz przekazywanie tych danych do sterownika silnika, który optymalizuje dawkę AdBlue, parametry pracy silnika i algorytmy regeneracji DPF. Typowe błędy ECU, które świadczą o problemach z czujnikiem NOx, to: – P2202 – „Czujnik NOx, obwód sygnału niski” – wskazuje na usterkę sensora, zerwanie przewodu, problem ze złączem lub awarię grzałki. – P2203 – „Czujnik NOx, obwód sygnału wysoki” – sugeruje zwarcie w wiązce, nadmiarowe napięcie lub zwarcie do plusa. – P2204 – „Czujnik NOx, awaria sygnału komunikacyjnego” – błąd odczytu danych, przerwa w komunikacji magistrali CAN, zepsuty sensor lub sterownik czujnika. – P229F / P229E – „Czujnik NOx, sygnał poza zakresem” – parametry wskazują nieprawdopodobne/wartości graniczne, świadczy to o degradacji czujnika, zanieczyszczeniu filtra lub uszkodzeniu części elektronicznej. – P20EE – „Niska wydajność katalizatora SCR” – często to efekt błędnego odczytu, sygnału zamrożonego lub opóźnionej reakcji czujnika NOx. Błędy te pojawiają się w trakcie diagnostyki komputerowej, a często też sygnalizowane są kontrolką „check engine”, komunikatem o awarii systemu redukcji emisji lub ostrzeżeniem o ograniczeniu mocy silnika. Oprócz powyższych kodów mogą występować błędy wskazujące na przerwy w zasilaniu grzałki, awarie podsystemu AdBlue oraz zbyt wysokie/niższe od normy stężenia NOx w stosunku do zapisanych wartości adaptacyjnych. Przy pierwszych objawach problemów należy wykonać testy obciążeniowe, sprawdzić wiązkę, stan wtyczek i przeprowadzić ewentualną regenerację lub wymianę czujnika NOx, gdyż zaniedbania prowadzą do kosztownych awarii SCR/DPF i ograniczenia funkcji pojazdu.
