Do cewki zapłonowej powinno dochodzić napięcie z instalacji elektrycznej pojazdu, które w większości samochodów wynosi od 12 do 14,5 woltów. Jest to napięcie zasilania uzwojenia pierwotnego cewki – zbyt niskie napięcie (poniżej 10 V) może powodować słabą iskrę lub jej brak, utrudniony rozruch i niestabilną pracę silnika. Współczesne układy zapłonowe są bardzo wrażliwe na spadki napięcia, dlatego tak ważne jest, by akumulator był sprawny, a połączenia elektryczne czyste i niezaśniedziałe. W momencie pracy silnika napięcie na cewce powinno być zbliżone do napięcia ładowania, czyli 13,5–14,5 V. W przypadku pomiaru napięcia na cewce przy włączonym zapłonie, a niepracującym silniku, wartości mogą być nieco niższe (11–12 V), ale nie powinny spadać poniżej 10 V. Napięcie wtórne generowane przez cewkę podczas pracy może osiągać od 15 000 do nawet 45 000 woltów, w zależności od konstrukcji układu i warunków pracy. Regularna kontrola napięcia zasilającego cewkę oraz stanu instalacji elektrycznej pozwala uniknąć problemów z zapłonem i zapewnia prawidłową pracę silnika.
