Mimo licznych zalet napędu 4×4, system ten nie jest wolny od pewnych ograniczeń dynamicznych, szczególnie istotnych dla miłośników jazdy sportowej i offroadowej. Najważniejsze z nich to: 1) Masa układu – dodatkowe wały, dyferencjały i sprzęgła oznaczają wyższą masę własną auta, co negatywnie wpływa na przyspieszenie, hamowanie i dynamikę prowadzenia. 2) Bezwładność mechanizmu – układ przenoszenia napędu na cztery koła generuje większe opory, powodując delikatne „odczucie ciężkości” przy gwałtownych manewrach oraz nieco wolniejszą reakcję na gaz. 3) Limit przyczepności – nawet najlepszy napęd 4×4 nie pokona podstawowych praw fizyki; opony, masa i rodzaj podłoża zawsze wyznaczają granicę. Przy bardzo dużych prędkościach lub na lodzie, systemy mogą nie zareagować wystarczająco szybko, by uratować auto przed uślizgiem. 4) Przeciążenia boczne – choć 4×4 poprawia trakcję na prostych i podczas przyspieszania, nie zwiększa efektywnie „przyklejenia” auta do nawierzchni na zakrętach przy wysokich prędkościach – tu decyduje geometria zawieszenia i budowa opon. 5) Obciążenia termiczne – napędzanie wszystkich kół podnosi temperaturę pracy mechanizmów, prowadząc szybciej do przegrzania sprzęgieł, dyferencjałów i oleju przy intensywnym użytkowaniu (np. długotrwały offroad lub tor wyścigowy). 6) Elektronika – większość współczesnych systemów ogranicza możliwości ingerencji kierowcy: zaawansowane ESP, kontrola trakcji, sprzęgła wielopłytkowe bywają niewystarczająco szybkie do wyczynu, a układ momentalnie „ucina” moc przy wykrytym poślizgu. Ograniczenia dynamiczne należy uwzględniać podczas planowania tuningu, przygotowań do rajdów i codziennego użytkowania – nieprzystosowanie napędu do stylu jazdy grozi szybkim zużyciem, przegrzewaniem lub uszkodzeniem współpracujących podzespołów. To także powód, dla którego auta rajdowe mają zaawansowane systemy chłodzenia przekładni, mechaniczne blokady i inne rozwiązania wyczynowe.