Rozwój technologii motoryzacyjnej obejmuje nie tylko napędy, ale również systemy pomocnicze, w tym układy klimatyzacji. Coraz częściej producenci samochodów decydują się na zastosowanie czynnika chłodniczego R siedemset czterdzieści cztery, który jest znany także jako dwutlenek węgla w stanie nadkrytycznym. Ten gaz, choć stosowany już wcześniej w chłodnictwie przemysłowym, w motoryzacji zyskuje na popularności jako ekologiczna alternatywa dla czynników syntetycznych.
Klimatyzacja oparta na czynniku R siedemset czterdzieści cztery różni się znacząco od tradycyjnych układów, zarówno pod względem konstrukcyjnym, jak i wymagań serwisowych. Dwutlenek węgla jako czynnik chłodniczy pracuje pod znacznie wyższym ciśnieniem niż klasyczne czynniki. W układzie może panować ciśnienie kilkukrotnie wyższe niż w systemach z czynnikiem R sto trzydzieści cztery a. To oznacza, że komponenty muszą być odpowiednio przystosowane do pracy w takich warunkach, a każde niedopatrzenie serwisowe może prowadzić do poważnych uszkodzeń lub zagrożeń bezpieczeństwa.
Podstawową różnicą w procedurze serwisowej jest zastosowanie specjalistycznego sprzętu. Nie da się napełnić układu z R siedemset czterdzieści cztery standardową stacją obsługi klimatyzacji. Wymagane są dedykowane urządzenia, które potrafią pracować pod wysokim ciśnieniem i dokładnie kontrolować ilość czynnika wprowadzanego do obiegu. Ponadto, urządzenia te muszą być odporne na działanie dwutlenku węgla, który w nadkrytycznym stanie ma inne właściwości fizyczne niż typowe czynniki.
Zanim rozpocznie się jakiekolwiek czynności serwisowe, należy przeprowadzić szczegółową próbę szczelności. Ze względu na wysokie ciśnienie robocze, nawet niewielka nieszczelność może skutkować gwałtownym ubytkiem czynnika i stwarzać ryzyko dla otoczenia. Próba ta jest zazwyczaj realizowana za pomocą specjalnych czujników oraz testów azotowych. W razie wykrycia wycieku konieczna jest wymiana uszczelek, przewodów lub innych elementów zgodnych z normami dla R siedemset czterdzieści cztery.
Kolejnym etapem jest usunięcie wilgoci i oczyszczenie układu. W przypadku tego czynnika kluczowe znaczenie ma jego czystość – wszelkie zanieczyszczenia lub resztki oleju mogą wpłynąć na pracę zaworów i sprężarki, a także zmniejszyć efektywność chłodzenia. Właśnie dlatego stosuje się osobne filtry i osuszacze, które również różnią się konstrukcją od tych znanych z klasycznych systemów.
Podczas napełniania układu należy zachować precyzyjne proporcje między ilością czynnika a oleju smarującego. Układy z R siedemset czterdzieści cztery najczęściej współpracują z dedykowanymi olejami, które charakteryzują się wysoką odpornością na ściskanie i stabilność chemiczną. Błąd w ich doborze może skutkować uszkodzeniem sprężarki już po krótkim czasie eksploatacji. Serwisant musi zatem znać nie tylko dane techniczne pojazdu, ale także aktualne zalecenia producenta danego podzespołu.
Kolejną cechą charakterystyczną serwisu klimatyzacji z dwutlenkiem węgla jest konieczność pracy w kontrolowanych warunkach temperatury i wilgotności. R siedemset czterdzieści cztery, ze względu na swój charakter fizykochemiczny, wymaga stabilnego środowiska podczas serwisu, a niektóre warsztaty decydują się nawet na wykonywanie tych czynności w specjalnych komorach lub przystosowanych halach.
Na koniec przeprowadza się test działania, który pozwala sprawdzić, czy ciśnienia w układzie mieszczą się w dozwolonym zakresie, a sprężarka i zawory regulujące pracują prawidłowo. Wartości te różnią się znacząco od tych stosowanych w klasycznych układach, więc konieczne jest użycie odpowiedniego oprogramowania diagnostycznego.
Podsumowując, klimatyzacja z czynnikiem R siedemset czterdzieści cztery wymaga zupełnie innego podejścia do obsługi. Serwis takiego układu powinien być wykonywany wyłącznie przez specjalistów posiadających odpowiedni sprzęt i wiedzę. Choć technologia ta niesie ze sobą wiele korzyści ekologicznych, jej utrzymanie w dobrym stanie wymaga dużej precyzji i ścisłego przestrzegania procedur.
