Systemy napędu na cztery koła, czyli 4WD (Four Wheel Drive) i AWD (All Wheel Drive), mają wiele wspólnego, ale różnią się zarówno konstrukcją, jak i codzienną eksploatacją. 4WD to klasyczny napęd terenowy – sztywno dołączane osie, rozdzielacz momentu obrotowego, najczęściej z reduktorem i możliwością blokad, wykorzystywany do jazdy w trudnym terenie, błocie, śniegu, piasku. 4WD jest najczęściej wybierany do prawdziwych aut terenowych (np. Toyota Land Cruiser, Jeep Wrangler). Użytkowanie pojazdu z 4WD wymaga wiedzy – nie powinno się używać sztywnego 4×4 na nawierzchniach o wysokiej przyczepności, grozi to uszkodzeniem mechanizmów różnicowych lub skrzyni rozdzielczej. Wymaga także częstszych przeglądów i serwisowania wałów, przegubów oraz zmiany olejów w przekładniach. AWD to system stale napędzający wszystkie koła, opierający się na sprzęgłach wielotarczowych, mokrych lub suchych, elektronicznie sterowanych. Pozwala na płynną jazdę po każdej nawierzchni, wymaga mniej uwagi od kierowcy i idealnie sprawdza się w SUV-ach czy crossoverach. AWD jest lżejszy konstrukcyjnie, zwiększa bezpieczeństwo na śliskich drogach, ale w skrajnym terenie nie dorównuje wytrzymałością napędowi 4WD. Różnice eksploatacyjne? 4WD wygrywa w terenie, AWD w codziennej jeździe po mieście lub trasie; 4WD wymaga ręcznego załączenia oraz większej troski, AWD działa automatycznie. Oba systemy należy serwisować regularnie, choć AWD często uchodzi za „bezobsługowy” – to błąd, bo sprzęgła wielotarczowe także się zużywają i wymagają wymiany oleju lub ich regeneracji.
