Autogaz, czyli LPG (Liquefied Petroleum Gas), to jedno z najczęściej stosowanych paliw alternatywnych na świecie. Wyróżnia się przede wszystkim łatwą dostępnością, niskim kosztem i prostotą technologii. Różni się jednak znacząco od innych paliw alternatywnych, takich jak CNG (sprężony gaz ziemny), LNG (skroplony gaz ziemny), wodór czy energia elektryczna. Każde z tych paliw ma swoje zalety, ograniczenia i specyficzne wymagania techniczne, a ich przydatność zależy od rodzaju pojazdu, stylu jazdy oraz dostępnej infrastruktury.
Autogaz to mieszanina propanu i butanu przechowywana w stanie ciekłym pod umiarkowanym ciśnieniem. Jego największą zaletą jest bardzo szeroka dostępność – w Polsce i wielu krajach europejskich stacje z LPG są powszechnie dostępne, co czyni go wygodnym wyborem dla użytkowników prywatnych i flot. Montaż instalacji LPG w samochodzie jest stosunkowo prosty i niedrogi, a sam silnik zachowuje możliwość pracy na benzynie, co zwiększa zasięg pojazdu. Dodatkowo LPG spala się czyściej niż benzyna czy olej napędowy, co przekłada się na niższą emisję tlenków azotu i cząstek stałych.
CNG, czyli sprężony gaz ziemny, to również paliwo gazowe, ale o zupełnie innej charakterystyce. Jest przechowywany pod bardzo wysokim ciśnieniem – nawet trzystu barów – co wymaga specjalnych zbiorników z włókna węglowego lub stali. CNG ma wyższą wartość energetyczną niż LPG i jest jeszcze czystszy pod względem emisji. Problemem pozostaje jednak bardzo ograniczona infrastruktura tankowania – w Polsce i wielu krajach Europy liczba stacji CNG jest znikoma, a pojazdy przystosowane do tego paliwa to najczęściej auta fabryczne, których oferta rynkowa jest dość wąska.
LNG, czyli skroplony gaz ziemny, to paliwo wykorzystywane przede wszystkim w transporcie ciężkim i morskim. Jest przechowywane w ekstremalnie niskich temperaturach – poniżej minus stu sześćdziesięciu stopni Celsjusza – co wymaga zaawansowanej infrastruktury i technologii. LNG oferuje bardzo wysoką gęstość energii i pozwala na pokonywanie długich dystansów, ale jego zastosowanie w samochodach osobowych jest niemal zerowe ze względu na wysokie koszty i złożoność układu.
Paliwa wodorowe, a konkretnie wodór sprężony (H₂), zyskują coraz większą uwagę jako zeroemisyjna alternatywa. Wodór nie emituje żadnych spalin – jego spalanie lub przetwarzanie w ogniwie paliwowym skutkuje jedynie produkcją pary wodnej. Wadą jest bardzo ograniczona infrastruktura – stacje wodorowe są rzadkością, nawet w krajach silnie rozwiniętych technologicznie. Pojazdy wodorowe są też bardzo drogie, a technologia magazynowania i przetwarzania wodoru wciąż jest w fazie intensywnego rozwoju i standaryzacji.
Samochody elektryczne to dziś najbardziej promowana forma alternatywnej mobilności. Ich przewagą jest zerowa emisja podczas jazdy, bardzo niskie koszty eksploatacji i coraz szersza oferta modelowa. Problemem są nadal ograniczenia zasięgu, czas ładowania oraz dostępność szybkiej infrastruktury ładowania, szczególnie poza dużymi aglomeracjami. Dla wielu kierowców barierą pozostaje też cena zakupu auta elektrycznego i niepewność co do trwałości baterii w długim okresie użytkowania.
Podsumowując, autogaz pozostaje najtańszym, najbardziej dostępnym i technicznie dojrzałym paliwem alternatywnym, które realnie można stosować w codziennej eksploatacji. W porównaniu do innych opcji – takich jak CNG, LNG, wodór czy napęd elektryczny – LPG nie wymaga zmiany stylu życia ani szczególnych kompromisów. Inne paliwa oferują potencjalnie wyższe korzyści ekologiczne lub energetyczne, ale ich rozwój wciąż ogranicza infrastruktura, koszt i bariery technologiczne. W efekcie LPG pełni dziś rolę pomostu między klasycznymi paliwami kopalnymi a elektromobilnością, umożliwiając ekonomiczną i bardziej przyjazną środowisku jazdę bez rewolucji w użytkowaniu pojazdu.
