DPF (Diesel Particulate Filter) i katalizator to dwa kluczowe elementy układu wydechowego, których zadaniem jest ograniczenie emisji szkodliwych substancji do atmosfery, jednak ich działanie i funkcje są zupełnie różne. Katalizator, zwany również reaktorem katalitycznym, odpowiada za chemiczną konwersję szkodliwych gazów – tlenków węgla, węglowodorów i tlenków azotu – na mniej szkodliwe substancje, takie jak dwutlenek węgla, azot i para wodna. Proces ten zachodzi na powierzchni metali szlachetnych (platyna, pallad, rod) znajdujących się wewnątrz katalizatora. DPF natomiast służy do wyłapywania i magazynowania cząstek stałych (sadzy) powstających podczas spalania oleju napędowego. Zgromadzona sadza jest okresowo wypalana w procesie regeneracji, co wymaga wysokiej temperatury spalin. DPF nie konwertuje gazów, lecz zatrzymuje cząstki stałe, a następnie je spala. Katalizator i DPF współpracują ze sobą, by zapewnić zgodność z normami emisji – katalizator redukuje szkodliwe gazy, a DPF usuwa cząstki stałe. Oba elementy mają inną budowę, inne mechanizmy działania i nie mogą być stosowane zamiennie. Usunięcie któregoś z nich prowadzi do wzrostu emisji i problemów z przeglądem technicznym oraz zgodnością z przepisami.