Żarówki ksenonowe typu D1S, D2S i D3S z pozoru wyglądają podobnie, mają zbliżoną konstrukcję i często są stosowane w tych samych typach reflektorów soczewkowych. Jednak ich różnice, choć subtelne wizualnie, są bardzo istotne technicznie i mają wpływ nie tylko na poprawność działania, ale również na bezpieczeństwo oraz trwałość całego układu oświetlenia. Każdy z tych typów żarówek różni się zarówno napięciem zasilania, sposobem inicjacji łuku świetlnego, konstrukcją trzonka, jak i składem chemicznym wewnątrz bańki. Próba zamiennego stosowania tych żarówek bez wiedzy i odpowiedniego przygotowania może prowadzić do awarii przetwornicy, błędów systemowych, a nawet uszkodzenia reflektora.
Żarówka D1S posiada wbudowaną przetwornicę wysokiego napięcia w podstawie trzonka. Oznacza to, że zasilana jest napięciem niskim, zazwyczaj bezpośrednio z instalacji pokładowej samochodu, a sama generuje potrzebne do zapłonu i podtrzymania łuku świetlnego wysokie napięcie. Takie rozwiązanie było popularne w starszych konstrukcjach, które nie miały osobnych przetwornic jako zewnętrznych modułów. Dzięki integracji przetwornicy, wymiana D1S jest prostsza pod względem elektrycznym, ale reflektory korzystające z tych żarówek muszą być do tego odpowiednio zaprojektowane. Wtyczka D1S różni się od pozostałych i nie pasuje fizycznie do gniazd D2S ani D3S.
Z kolei D2S to klasyczny typ żarówki ksenonowej bez przetwornicy, który wymaga zastosowania zewnętrznego balastu, czyli oddzielnej jednostki zapłonowej zamontowanej w reflektorze lub tuż obok niego. To rozwiązanie jest szeroko stosowane w wielu autach klasy średniej i wyższej. Ze względu na brak elektroniki w trzonku, sama żarówka jest mniejsza i nieco lżejsza. Reflektory D2S muszą być wyposażone w kompatybilną przetwornicę, dostarczającą odpowiednie napięcie do zainicjowania i podtrzymania łuku. Próba podłączenia D2S w miejsce D1S kończy się brakiem zapłonu, ponieważ żarówka nie ma żadnych elementów inicjujących. Różnice konstrukcyjne gniazda uniemożliwiają zamienne stosowanie tych dwóch typów bez modyfikacji.
D3S natomiast to nowoczesna wersja żarówki ksenonowej, która również posiada zintegrowany zapłonnik, ale różni się kluczowo od D1S składem gazów wewnątrz bańki. Zamiast tradycyjnej rtęci, w żarówkach D3S stosuje się mieszanki przyjazne środowisku, zgodne z normami unijnymi dotyczącymi substancji niebezpiecznych. Wymusza to zupełnie inny sposób działania przetwornicy, która musi być kompatybilna z tym typem żarówki. Choć kształt i wtyczka D3S przypomina D1S, to żarówek tych nie można stosować zamiennie, ponieważ przetwornica D1S nie zainicjuje poprawnie zapłonu D3S, a w skrajnych przypadkach może dojść do uszkodzenia obu komponentów. Również odwrotne podłączenie, czyli montaż D1S w miejscu D3S, jest niezalecane i może generować błędy systemowe w nowoczesnych modułach oświetlenia.
Warto również wspomnieć o różnicy w temperaturze barwowej i skuteczności świetlnej między tymi trzema typami. Choć nominalnie wiele z nich deklaruje zbliżoną barwę światła, np. około 4300 kelwinów, to faktyczna barwa i intensywność mogą się różnić. Żarówki D3S mają często mniejszy strumień świetlny na początku pracy, ale wykazują lepszą stabilność w długim okresie użytkowania. D1S z kolei szybciej osiągają pełną jasność, a D2S są zależne od jakości zastosowanej przetwornicy.
Podsumowując, D1S, D2S i D3S to różne technologicznie żarówki, które nie są ze sobą zamienne mimo wizualnego podobieństwa. Ich właściwe zastosowanie wymaga znajomości konstrukcji konkretnego reflektora, rodzaju przetwornicy i kompatybilności elektrycznej. Każdorazowa wymiana żarówki powinna być poprzedzona weryfikacją typu oraz ewentualną konsultacją ze specjalistą, by uniknąć kosztownych błędów.
