Układ zapłonowy typu DIS (Distributorless Ignition System) to nowoczesne rozwiązanie, które wyeliminowało wiele problemów znanych z klasycznych systemów z rozdzielaczem, takich jak zużycie kapy i palca, czy kłopoty z mechanicznym wyprzedzeniem zapłonu. Mimo wysokiej niezawodności, układ DIS nie jest wolny od usterek, a ich diagnostyka wymaga znajomości typowych objawów i przyczyn. Jedną z najczęstszych awarii jest uszkodzenie cewek zapłonowych – każda cewka w DIS obsługuje zazwyczaj dwa cylindry w tzw. układzie „waste spark”, więc jej awaria powoduje wypadanie zapłonu na obu tych cylindrach. Objawia się to szarpaniem silnika, spadkiem mocy, trudnościami z rozruchem i zapaleniem kontrolki „check engine”. Kolejną typową usterką jest awaria modułu zapłonowego, który steruje pracą cewek – jego uszkodzenie prowadzi do braku iskry na wszystkich cylindrach lub do nieregularnej pracy silnika. Bardzo istotną rolę w układzie DIS odgrywa czujnik położenia wału korbowego – jego uszkodzenie uniemożliwia synchronizację zapłonu i wtrysku, skutkując całkowitym brakiem iskry i problemami z uruchomieniem silnika. Do częstych problemów należą także uszkodzenia przewodów sygnałowych, złącza elektryczne i korozja styków, prowadzące do przerywania pracy cewek lub błędnych sygnałów do sterownika silnika. W niektórych przypadkach spotyka się również przebicia izolacji cewek, zwłaszcza w warunkach wysokiej wilgotności lub po myciu silnika, co objawia się wyładowaniami widocznymi po zmroku. Objawy typowych usterek układu DIS to szarpanie przy obciążeniu, wypadanie zapłonu w konkretnych cylindrach, zwiększone spalanie, trudności z rozruchem, a także błędy dotyczące czujników położenia wału lub cewek zapisane w pamięci komputera. Diagnostyka układu DIS polega na sprawdzeniu rezystancji cewek, testach iskry, ocenie sygnałów z czujników oraz dokładnej kontroli przewodów i złączy. Regularna konserwacja i szybka wymiana uszkodzonych elementów pozwalają zachować wysoką niezawodność tego systemu i uniknąć poważniejszych awarii.
