Zbyt opóźniony zapłon, czyli sytuacja, gdy iskra pojawia się w komorze spalania zbyt późno względem położenia tłoka, prowadzi do szeregu negatywnych skutków dla pracy silnika i jego trwałości. Przede wszystkim, spalanie mieszanki paliwowo-powietrznej nie jest optymalne – część energii paliwa zostaje niewykorzystana, a ciśnienie w cylindrze osiąga maksimum zbyt późno, przez co tłok nie otrzymuje pełnej siły napędowej. Efektem jest wyraźny spadek mocy i momentu obrotowego, „zamulanie” silnika oraz gorsza reakcja na gaz. Zbyt późny zapłon powoduje także wzrost zużycia paliwa – niespalona mieszanka trafia do układu wydechowego, gdzie może się dopalać, prowadząc do przegrzewania kolektora, katalizatora i tłumików. Objawami są również charakterystyczne „strzały” w wydechu, trudności z rozruchem, falowanie obrotów oraz zwiększona emisja spalin. Długotrwała jazda z opóźnionym zapłonem prowadzi do przegrzewania układu wydechowego, wypalania zaworów, a nawet uszkodzenia katalizatora. W nowoczesnych silnikach komputer pokładowy może wykryć zbyt późny zapłon i zapisać odpowiednie błędy, a nawet ograniczyć moc silnika, by zapobiec poważnym awariom. Aby uniknąć tych problemów, należy regularnie sprawdzać ustawienie zapłonu, korzystać z paliwa o odpowiedniej liczbie oktanowej i dbać o stan świec, cewek oraz czujników położenia wału. Prawidłowy kąt wyprzedzenia zapłonu to klucz do efektywnej, dynamicznej i bezpiecznej pracy silnika.
