OB (odczyn Biernackiego) – kiedy jest podwyższone i co może sugerować

OB (odczyn Biernackiego) jest jednym z najstarszych parametrów laboratoryjnych stosowanych w diagnostyce stanów zapalnych, infekcji, chorób autoimmunologicznych oraz nowotworów. Polega na pomiarze opadania erytrocytów w próbce krwi przez 1 godzinę – im szybciej opadają, tym OB jest wyższe. Podwyższone OB pojawia się w zakażeniach bakteryjnych, gruźlicy, chorobach reumatycznych (np. RZS), chorobach nerek, ciążach oraz nowotworach (szpiczak, białaczka). U osób starszych wyższe OB ma znaczenie diagnostyczne tylko w połączeniu z innymi objawami i badaniami laboratoryjnymi. Samo OB jest parametrem nieswoistym – nie pozwala określić dokładnej przyczyny stanu zapalnego czy choroby, ale stanowi sygnał alarmowy do poszerzenia diagnostyki. Bardzo wysokie wartości (powyżej 100 mm/h) wymagają pilnej konsultacji lekarskiej.