Konfabulacja to mimowolne tworzenie zmyślonych opowieści przez osobę z zaburzeniami pamięci, często nieświadomą braku zgodności z faktami. Dotyka najczęściej pacjentów z otępieniem (np. choroba Alzheimera, uszkodzenia płatów czołowych mózgu, zespół Korsakowa – efekt nadużywania alkoholu, niedoboru witaminy B1). Konfabulacje mogą polegać na wypełnianiu „luk w pamięci” przesadnie szczegółowymi, nieprawdziwymi informacjami, historiami, które osoba przedstawia z dużym przekonaniem o ich autentyczności. Często otoczenie nie jest w stanie od razu rozpoznać, że osoba konfabulująca nie rozróżnia fikcji od rzeczywistości. Leczenie zaburzenia polega na terapii choroby podstawowej oraz wsparciu psychologicznym dla samego chorego i rodziny. Korygowanie konfabulacji jest nieskuteczne – kluczowa jest empatia i opieka oraz rezygnacja ze stawiania chorego w sytuacji „przyłapania” na kłamstwie.