Fasciolopsis buski to jeden z największych pasożytów przewodu pokarmowego człowieka, występujący głównie w krajach Azji Południowo-Wschodniej. Zarażenie następuje w wyniku spożycia surowych lub niedogotowanych roślin wodnych (np. kasztanów wodnych, lotosu) z larwami pasożyta. Larwy rozwijają się w jelicie cienkim, a dorosłe osobniki mogą osiągać aż do 7,5 cm długości, powodując objawy dyspeptyczne (bóle brzucha, wzdęcia, biegunki, utrata apetytu, ogólne osłabienie). W ciężkich przypadkach może dojść do niedrożności jelit, reakcji alergicznych, obrzęków twarzy i kończyn, a nawet niedożywienia. Rozpoznanie opiera się na badaniu kału (obecność jaj pasożyta) oraz wywiadzie dotyczącym podróży do krajów Azji. Skuteczne leczenie zapewniają leki przeciwpasożytnicze (prazykwantel, albendazol). Zapobieganie zakażeniu polega na unikaniu spożycia surowych roślin wodnych, właściwej higienie i edukacji zdrowotnej, zwłaszcza w rejonach endemicznych, oraz regularnym badaniu osób powracających z tropików do krajów zachodnich.
