Histeria to pojęcie historyczne, obecnie zastąpione w medycynie terminem „zaburzenia konwersyjne” lub „zaburzenia dysocjacyjne”. Oznacza występowanie objawów fizycznych (paraliż, drgawki, zaburzenia czucia, ślepota, głuchota) bez organicznej przyczyny, będących wyrazem nieświadomych konfliktów psychicznych. Objawy pojawiają się nagle, często w sytuacjach stresowych, i nie odpowiadają znanym wzorcom neurologicznym. Histeria była dawniej utożsamiana z kobietami, ale obecnie wiadomo, że dotyczy obu płci. Przyczyny to silny stres, traumy, konflikty wewnętrzne, zaburzenia osobowości. Leczenie polega na psychoterapii, wsparciu psychiatrycznym, czasem farmakoterapii. Ważne jest zrozumienie, że objawy są realne dla pacjenta, choć nie mają podłoża organicznego. Edukacja, wsparcie rodziny i leczenie przyczyn psychicznych prowadzą do ustąpienia objawów u większości chorych.
