Choroby weneryczne, czyli przenoszone drogą płciową, mogą być wywoływane przez bakterie, grzyby, pasożyty, ale także wirusy. Wśród wirusowych chorób wenerycznych najważniejsze są: 1) Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) – powoduje kłykciny kończyste (brodawki narządów płciowych) oraz jest głównym czynnikiem ryzyka raka szyjki macicy, odbytu, prącia i gardła. 2) Wirus opryszczki pospolitej typu 2 (HSV-2) – wywołuje opryszczkę narządów płciowych, objawiającą się bolesnymi pęcherzykami i owrzodzeniami w okolicy intymnej. 3) Wirus HIV – prowadzi do zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS), który upośledza układ immunologiczny i sprzyja rozwojowi zakażeń oportunistycznych oraz nowotworów. 4) Wirus zapalenia wątroby typu B (HBV) i typu C (HCV) – przenoszone drogą płciową mogą prowadzić do przewlekłego zapalenia wątroby, marskości i raka wątrobowokomórkowego. 5) Wirus cytomegalii (CMV) i wirus Epsteina-Barr (EBV) – rzadziej, ale mogą być przenoszone podczas kontaktów seksualnych i powodować zakażenia narządów płciowych, zwłaszcza u osób z obniżoną odpornością. 6) Wirus mięczaka zakaźnego (Molluscum contagiosum) – powoduje grudkowate zmiany skórne w okolicach intymnych. Leczenie chorób wirusowych polega na stosowaniu leków przeciwwirusowych (np. acyklowiru w opryszczce), szczepieniach (HPV, HBV), a w przypadku HIV – terapii antyretrowirusowej. Profilaktyka opiera się na stosowaniu prezerwatyw, szczepieniach i regularnych badaniach.
