Wagatomia to zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu nerwu błędnego (nervus vagus), który unerwia żołądek. Stosowana była głównie w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, gdy leczenie farmakologiczne nie przynosiło efektu. Diagnostyka obejmuje gastroskopię, testy wydzielania kwasu żołądkowego, badania obrazowe i laboratoryjne. Znaczenie kliniczne wagotomii polega na zmniejszeniu wydzielania kwasu solnego i zapobieganiu nawrotom wrzodów. Nowoczesne metody obejmują selektywną wagotomię (przecięcie tylko wybranych gałązek nerwu), techniki laparoskopowe i połączenie zabiegu z innymi procedurami (np. pyloroplastyką). Obecnie wagotomia jest rzadziej stosowana dzięki skuteczności inhibitorów pompy protonowej, ale pozostaje opcją w przypadkach opornych na leczenie. Po zabiegu konieczna jest kontrola wydzielania kwasu, dieta i monitorowanie powikłań (np. biegunek, zaburzeń motoryki żołądka).
Strona główna Porady zdrowotne Wagatomia – diagnostyka, znaczenie kliniczne i nowoczesne metody leczenia
