Usunięcie elektrody sercowej to procedura wykonywana u pacjentów z wszczepionym stymulatorem lub kardiowerterem-defibrylatorem, gdy elektroda ulegnie uszkodzeniu, zakażeniu lub przestanie być potrzebna. Diagnostyka obejmuje badania obrazowe (RTG, echokardiografia), ocenę funkcji urządzenia, badania laboratoryjne (markery stanu zapalnego). Znaczenie kliniczne polega na zapobieganiu powikłaniom infekcyjnym, zakrzepowym i mechanicznym. Nowoczesne metody obejmują techniki przezżylne (ekstrakcja za pomocą specjalnych koszulek, laserów), zabiegi chirurgiczne pod kontrolą fluoroskopii oraz śródoperacyjne monitorowanie funkcji serca. Po usunięciu elektrody konieczna jest antybiotykoterapia, obserwacja i – w razie potrzeby – wszczepienie nowego urządzenia. Procedura wymaga doświadczenia zespołu elektrofizjologicznego i odpowiedniego zaplecza technicznego.
Strona główna Porady zdrowotne Usunięcie elektrody sercowej – diagnostyka, znaczenie kliniczne i nowoczesne metody leczenia
