Badanie elektrokardiograficzne – diagnostyka, znaczenie kliniczne i nowoczesne metody leczenia

Elektrokardiografia (EKG) to podstawowe badanie diagnostyczne w kardiologii, polegające na rejestracji elektrycznej aktywności serca. Pozwala na wykrycie zaburzeń rytmu, niedokrwienia, przerostów, zawału serca, bloków przewodzenia i innych patologii. Diagnostyka obejmuje standardowe EKG spoczynkowe, EKG wysiłkowe, Holter EKG (monitorowanie 24–48h), a także nowoczesne systemy telemedyczne umożliwiające zdalny nadzór. Znaczenie kliniczne EKG polega na szybkiej i nieinwazyjnej ocenie stanu serca, monitorowaniu efektów leczenia i kwalifikacji do zabiegów. Nowoczesne metody obejmują komputerową analizę sygnału, EKG trójwymiarowe, integrację z innymi badaniami obrazowymi oraz sztuczną inteligencję wspomagającą interpretację wyników. Leczenie zależy od rozpoznanej patologii – może obejmować farmakoterapię, zabiegi interwencyjne (ablacje, wszczepienie stymulatora), rehabilitację kardiologiczną i profilaktykę chorób serca. Regularne wykonywanie EKG pozwala na wczesne wykrycie zagrożeń i skuteczne leczenie.