Zatrucie alkoholem metylowym – diagnostyka, znaczenie kliniczne i nowoczesne metody leczenia

Zatrucie alkoholem metylowym (metanolem) to stan bezpośredniego zagrożenia życia, często wynikający z przypadkowego spożycia zanieczyszczonego alkoholu lub celowego działania. Metanol jest silnie toksyczny – jego metabolity (kwas mrówkowy, formaldehyd) uszkadzają układ nerwowy, wzrok i narządy wewnętrzne. Objawy zatrucia pojawiają się po kilku godzinach: nudności, wymioty, bóle głowy, zaburzenia widzenia (zamglenie, ślepota), senność, śpiączka, drgawki, kwasica metaboliczna. Diagnostyka opiera się na wywiadzie, badaniach laboratoryjnych (gazometria, poziom metanolu, kwasica), badaniach okulistycznych. Nowoczesne leczenie polega na podaniu etanolu lub fomepizolu (blokującego metabolizm metanolu), hemodializie w celu usunięcia toksyn i wyrównaniu zaburzeń metabolicznych. Znaczenie kliniczne szybkiej interwencji jest kluczowe – opóźnienie leczenia grozi trwałą ślepotą lub zgonem. Profilaktyka zatrucia to edukacja, kontrola jakości alkoholu i szybka reakcja na pierwsze objawy.