Przetoczenie krwi nienarodzonemu dziecku, czyli transfuzja wewnątrzmaciczna, to zaawansowana procedura stosowana w przypadku ciężkiej niedokrwistości płodu, najczęściej spowodowanej konfliktem serologicznym (np. choroba hemolityczna płodu). Zabieg polega na podaniu krwi dawcy bezpośrednio do naczyń pępowinowych lub jamy brzusznej płodu pod kontrolą ultrasonografii. Przetoczenie wykonuje się w specjalistycznych ośrodkach, przez doświadczony zespół perinatologów. Wskazaniem do zabiegu są objawy niedokrwistości płodu, nieprawidłowe przepływy w tętnicy środkowej mózgu, obrzęk płodu lub pogarszające się parametry laboratoryjne. Przetaczana krew musi być zgodna grupowo, świeża i odpowiednio przygotowana. Procedura wiąże się z ryzykiem powikłań: przedwczesnego porodu, zakażenia, krwawienia, uszkodzenia naczyń płodu, a nawet zgonu. Mimo to, transfuzja wewnątrzmaciczna często ratuje życie dziecka i pozwala na donoszenie ciąży do terminu porodu.
