Androstendion to hormon steroidowy produkowany głównie w nadnerczach i gonadach, będący prekursorem testosteronu i estronu. Jego oznaczanie ma duże znaczenie w diagnostyce zaburzeń endokrynologicznych zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. U kobiet podwyższony poziom androstendionu może być objawem zespołu policystycznych jajników (PCOS), wrodzonego przerostu nadnerczy, guzów nadnerczy lub jajników oraz hiperandrogenizmu o innym podłożu. U mężczyzn zaburzenia poziomu tego hormonu mogą wskazywać na wrodzone defekty enzymatyczne, guzy nadnerczy czy pierwotną niewydolność jąder. Oznaczenie androstendionu wykonuje się z krwi żylnej, najczęściej rano, na czczo. Interpretacja wyniku powinna uwzględniać wiek, płeć, fazę cyklu miesiączkowego, a także stosowane leki i choroby współistniejące. Wysokie stężenia androstendionu wymagają dalszej diagnostyki hormonalnej (testosteron, DHEA-S, 17-OH-progesteron, ACTH) oraz badań obrazowych (USG, TK, MRI) w celu wykrycia przyczyny. Leczenie zależy od rozpoznanej patologii i może obejmować farmakoterapię hormonalną, leczenie chirurgiczne lub terapię chorób podstawowych. Regularne monitorowanie poziomu androstendionu jest ważne w ocenie skuteczności leczenia i kontroli przebiegu choroby.