Obecność antykoagulantu toczniowego – znaczenie w diagnostyce zakrzepicy

Antykoagulant toczniowy to przeciwciało z grupy autoprzeciwciał, które zaburza prawidłowe procesy krzepnięcia krwi, zwiększając ryzyko zakrzepicy żylnej i tętniczej oraz powikłań położniczych (poronienia, stan przedrzucawkowy). Obecność antykoagulantu toczniowego wykrywa się w tzw. zespole antyfosfolipidowym (APS), często współistniejącym z toczniem rumieniowatym układowym. Badanie polega na wykonaniu testów koagulologicznych (czas kaolinowo-kefalinowy, test mieszania, testy potwierdzające). Wynik dodatni wymaga potwierdzenia w odstępie 12 tygodni. Obecność antykoagulantu toczniowego jest wskazaniem do profilaktyki przeciwzakrzepowej, zwłaszcza u kobiet w ciąży oraz osób z przebytą zakrzepicą. Leczenie obejmuje stosowanie leków przeciwzakrzepowych (heparyna, acenokumarol, warfaryna) i regularne monitorowanie parametrów krzepnięcia.